Ο Umberto Bossi επέστρεψε, αυτή τη φορά ως ποιητής, για τους χαιρετισμούς των Χριστουγέννων του 2020. Το άρθρο της Paola Sacchi
Ο Umberto Bossi επέστρεψε, αυτή τη φορά ως ποιητής, για τους χαιρετισμούς των Χριστουγέννων του 2020. Ο Senatùr, ο οποίος δεν σταματά ποτέ να εκπλήσσει με την ιταλική του τάση, το κάνει με τη συνήθη καρτ ποστάλ, τώρα στην εικοστή πέμπτη έκδοση. Είναι ένα αφιέρωμα στον κόσμο των ηλικιωμένων στους στίχους ενός από τα ποιήματά του στη Λομπάρντ και με μια ακουαρέλα επίσης από τον άγνωστο και γενναίο «ζωγράφο Po Valley». Ένας θετικός φόρος τιμής σε όλους τους ηλικιωμένους, φέτος που πλήττεται τόσο πολύ από την πανδημία.
Στην εικοστή πέμπτη έκδοση της Χριστουγεννιάτικης κάρτας, φτιαγμένη για την προετοιμασία ad hoc, χρησιμοποιεί ένα από τα ποιήματά του στη γλώσσα Lombard που είναι μέρος της σειράς ποιημάτων που συνέθεσε στα τέλη της δεκαετίας του '70, στις αρχές της δεκαετίας του '80. Ήταν όταν η πολιτική ιδέα ωρίμασε σε αυτόν, σε εκείνη την ιστορική περίοδο κατά την οποία ο γεωργικός κόσμος εγκαταλείφθηκε από τη βιομηχανική.
Το ποίημα είναι "Na Mameta (μια γιαγιά)". Η ιστορία μιας ηλικιωμένης γυναίκας που μια μέρα καταφέρνει να ξεφύγει από τον ξενώνα για να πάει να δει την πατρίδα της και τη λίμνη Βαρέζε από μακριά. Θραύσμα της ζωής ενός τοπικού χαρακτήρα που συνδέεται με τις ρίζες του όταν μιλούσε μόνο η διάλεκτος της Λομβαρδίας.
Η συνήθης χριστουγεννιάτικη κάρτα – την οποία ο ίδιος ο καλλιτέχνης είχε ζωγραφίσει για είκοσι πέντε χρόνια – είναι μια ακουαρέλα σε χαρτί, τυπωμένη και αποστέλλεται στους μαχητές, στον θεσμικό και πολιτικό κόσμο.
Με το ποίημα και τη ζωγραφική, η φράση που γράφτηκε στο χέρι του: «Καλά Χριστούγεννα 2020 σε όλες τις γιαγιάδες του κόσμου». Υπογραφή: Umberto Bossi. Εδώ, το αρχικό κείμενο που ξεκινά αναφέρει σε πλήρη έκδοση.
ΝΑ ΜΑΜΕΤΑ
Η μαμά και η παραγωγή κάνει μάγο
Par ul naudin, ca laed
Μην φωνάζετε ένα και.
Και ξέρει στρασσιανό μαλλί
Anca i regord di so fioeu
Από το la so vita e dul so om
Suteraa in d'un paeš
Par le insci luntan.
Το και ποιος στο tri a vegioni.
Μια καριέρα, ένα scapa foeura
Ακυρώστε,
Το διασχίζει
Και έχει το poduu varda gio
Από το val.
Στο τέλος, dopu ul lach,
Gh'e ul so paeš,
Ξέρω τζέντ
Και το ξέρω από τη μνήμη,
Ξέρω ραδιές
Και το συναίσθημα.
Στην πραγματικότητα, ήταν πάντα ένας ποιητής, ο λεγόμενος «βάρβαρος του Gemonio», ο οποίος απαγγέλλει τους στίχους του Giacomo Leopardi από τη μνήμη. Ως νεαρός Bossi, όπως αναφέρεται σε μια όμορφη βιογραφία, κοιμήθηκε στο ίδιο δωμάτιο με τον αδερφό του, τον οποίο δεν έκανε να κοιμηθεί λόγω του απαραίτητου φωτός για τις νυκτερινές αναγνώσεις του. Ο Bossi, τοποθετώντας την τραγωδία των «ηλικιωμένων» στο επίκεντρο των επιθυμιών του, για άλλη μια φορά γίνεται πρωτότυπος διερμηνέας και εξαιρετικός επικοινωνιακός για τα συναισθήματα του άνδρα στο δρόμο. Στο οποίο αυτός, ο Senatùr, ήταν ο πρώτος που έδωσε φωνή αλλάζοντας την πολιτική επικοινωνία. Στην οποία διατηρεί τα πνευματικά δικαιώματα.
Ο Μπόσι δεν επέστρεψε ακόμα στη Ρώμη, μετά τη δεύτερη ασθένειά του ενάμιση χρόνο πριν. Αλλά ο Senatùr είναι εκεί στο Gemonio , από όπου συνεχίζει να ακολουθεί την πολιτική. Φυσικά τώρα σε καιρούς του Κόβιντ δεν καταλήγει στη Ρώμη ως προφύλαξη. Αλλά είναι πάντα έτοιμος να το κάνει, να ασκήσει – αφού θα συσταθεί από το κόμμα που ίδρυσε ο ίδιος, το Βόρειο Πρωτάθλημα, ή τα θεμέλια του σημερινού Εθνικού Συνδέσμου, του οποίου εξακολουθεί να είναι Πρόεδρος για τη ζωή – το δικαίωμα και το καθήκον του ως βουλευτής. .
Με τις εκλογές του 2018, ο Bossi, μετά από πολλά χρόνια στο Montecitorio, επέστρεψε στο Palazzo Madama ως Senatùr, με τον οποίο ξεκίνησε την κοινοβουλευτική του δέσμευση το 1987. Σε μια συνέντευξη με τον Lanfranco Palazzolo, ιστορικό δημοσιογράφο του Radio Radicale , εξήγησε το νόημα του ότι είναι επίσης ποιητής. Το Radio Radicale δημοσιεύει όλα τα ποιήματα. Με το «Tera» στην κορυφή, αυτή είναι η γη της Λομβαρδίας του, των πρώτων τεράστιων βιομηχανιών όπου οι σειρήνες των εργοστασίων συγκρούστηκαν με τη φύση των ανδρών, των γυναικών και των χωραφιών. Bossi αριστερός οικολόγος; Όχι, αυτή δεν είναι η αληθινή πολιτική φιγούρα του άνδρα του Gemonio, που εξακολουθεί να λέγεται σήμερα από πολλούς μαχητές της Βόρειας Λίγκας, που πάντα του γράφουν, "ο Αρχηγός". Και έτσι καλούσαν ακόμα στις υψηλές τάξεις της Via Bellerio.
«Umberto, επιστρέψτε σύντομα, δεν σας έχουμε ξεχάσει ποτέ, είστε πάντα στις σκέψεις μας», του λένε. Ο Μπόσι είναι ο άνθρωπος της ανεξαρτησίας, ο οποίος επινόησε το σύνθημα «κλέφτες της Ρώμης» όχι ενάντια στην ίδια την πρωτεύουσα, αλλά ενάντια στο σύστημα της κεντρικής εξουσίας, της γραφειοκρατίας που «σκότωσε επίσης τον Νότο». Αυτό είπε στον δημοσιογράφο στο Σώμα σε μια άτυπη συνέντευξη δύο βράδια πριν το «παλιό λιοντάρι» αρρωστήσει ξανά. Και, όσον αφορά την «κυριαρχία», αρκεί να ακούσουμε την ομιλία του στη Βενετία, τον Σεπτέμβριο του 1996, την ημέρα της λεγόμενης διακήρυξης της δημοκρατίας της «Πανδανίας», για να καταλάβουμε ότι οι διάφοροι Steve Bannons κάνουν λίγο ψίθυρο στο «Αφεντικό». Απόσπαση, πώς τον απέρριψε ο κύριος Τύπος; Όχι. Ανεξαρτησία, αυτονομία των λαών, στην Ευρώπη, αυτό μιλούσε ο Senatùr. Ποια πολλά χρόνια αργότερα αποκάλυψε στον χρονογράφο: "Εκάθησα την απόσπαση για να αποκτήσω την Εξέλιξη". Αυτός είναι ο Φεντεραλισμός του οποίου τα διατάγματα δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί, είναι το πραγματικό, μεγάλο πρόβλημα του. Ισχυρές αρχές και πολιτική. Αρέσει είτε όχι, αυτό είναι το Senatùr.
Καλά Χριστούγεννα επίσης στον "Umberto", τον "αφεντικό", τον άνδρα του Gemonio, το οποίο χάνει η σημερινή πολιτική. Όμως, σίγουρα θα το βρούμε ξανά στο κοινοβούλιο σύντομα. Από το "Tera" του στη Ρώμη. Όπως πάντα έκανε για να προωθήσει, πραγματικά, ακόμη και σε κυβερνητικό επίπεδο (ήταν επίσης ο Υπουργός Μεταρρυθμίσεων για τον Φεντεραλισμό στην τελευταία κυβέρνηση Μπερλουσκόνι) τα αιτήματα του λαού του.
Εδώ είναι η ιταλική μετάφραση του ποίημα-ευχή για τα Χριστούγεννα του 2020.
«ΓΙΑΓΙΑ
Μια γιαγιά φτιάχνει ένα πουλόβερ
για τον εγγονό, που βλέπει
δύο φορές το χρόνο.
Και φθείρονται με μαλλί
επίσης τις αναμνήσεις των παιδιών του,
της ζωής της και του συζύγου της
θαμμένος σε μια χώρα
μέχρι τώρα για αυτήν.
Είναι εδώ στο νοσοκομείο για τρία χρόνια.
Μια μέρα, κατάφερε να δραπετεύσει
έξω από την πύλη,
διέσχισε τον κεντρικό δρόμο
και μπορούσε να κοιτάξει προς τα κάτω
στην κοιλάδα.
Μετά από όλα, μετά τη λίμνη,
υπάρχει η χώρα του,
οι άνθρωποι του.
Και οι δρόμοι της μνήμης
τις ρίζες του
και ψυχική ακεραιότητα ".
Ένα θετικό μήνυμα της ζωής. Από τον Umberto Bossi.
Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Start Magazine στη διεύθυνση URL https://www.startmag.it/mondo/gli-auguri-di-natale-di-bossi/ στις Thu, 17 Dec 2020 08:45:35 +0000.