Sars-Cov-2 θετικοί νεκροί ασθενείς: ηλικία, προϋπάρχουσες παθολογίες, διάγνωση νοσηλείας και άλλα

Sars-Cov-2 θετικοί νεκροί ασθενείς: ηλικία, προϋπάρχουσες παθολογίες, διάγνωση νοσηλείας και άλλα

Η έκθεση του ISS (Ανώτερο Ινστιτούτο Υγείας) σχετικά με τα χαρακτηριστικά των Covid-19 θετικών νεκρών ασθενών στην Ιταλία

Ακολουθεί η έκθεση του ISS (Ανώτατο Ινστιτούτο Υγείας) σχετικά με τα χαρακτηριστικά των θετικών νεκρών ασθενών Covid-19 στην Ιταλία που ενημερώθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020

1. Δείγμα

Η ανάλυση βασίζεται σε δείγμα 37.468 ασθενών που πέθαναν και ήταν θετικοί για λοίμωξη SARS-CoV-2 στην Ιταλία.

2. Δημογραφικά στοιχεία

Η μέση ηλικία των θετικών αποθανόντων ασθενών με SARS-CoV-2 είναι 80 έτη (διάμεσος 82, εύρος 0-109, InterQuartile Range – IQR 74-88). Υπάρχουν 16.002 γυναίκες (42,7%). Η μέση ηλικία των ασθενών με θετικό SARS-CoV-2 αποθανόντων είναι 30 χρόνια υψηλότερη από εκείνη των μολυσμένων ασθενών (διάμεση ηλικία: ασθενείς που πέθαναν 82 χρόνια – ασθενείς με λοίμωξη 51 ετών). Ο αριθμός δείχνει τον αριθμό των θανάτων ανά ηλικιακή ομάδα. Οι γυναίκες που πέθαναν μετά τη μόλυνση του SARS-CoV-2 είναι μεγαλύτερες από τους άνδρες (μέση ηλικία: γυναίκες 85 – άνδρες 79). Η μέση ηλικία των εβδομαδιαίων θανάτων αυξήθηκε σημαντικά έως και 85 χρόνια (1η εβδομάδα του Ιουλίου) και στη συνέχεια μειώθηκε ελαφρά.

3. προϋπάρχουσες παθολογίες

Το γράφημα παρουσιάζει τις πιο κοινές προϋπάρχουσες χρόνιες ασθένειες (που έχουν διαγνωστεί πριν μολυνθούν με SARS-CoV-2) σε νεκρούς ασθενείς. Αυτά τα δεδομένα ελήφθησαν από 4888 νεκρούς για τους οποίους ήταν δυνατή η ανάλυση των ιατρικών αρχείων. Ο μέσος αριθμός ασθενειών που παρατηρήθηκαν σε αυτόν τον πληθυσμό είναι 3,5 (διάμεσος 3, SD 2,0). Συνολικά, 170 ασθενείς (3,5% του δείγματος) είχαν 0 παθολογίες, 647 (13,2%) είχαν 1 παθολογία, 945 (19,3%) είχαν 2 παθολογίες και 3126 (64,0%) είχαν 3 ή περισσότερες παθολογίες . Πριν από την εισαγωγή στο νοσοκομείο, το 21% των ασθενών με θετικό SARS-CoV-2 που είχαν αποβεί σε θεραπεία με αναστολέα ΜΕΑ και το 14% στη θεραπεία με Sartani (αποκλειστής υποδοχέα αγγειοτενσίνης). Στις γυναίκες (n = 1872) ο μέσος αριθμός παθολογιών που παρατηρήθηκαν είναι 3,6 (διάμεσος 3, Τυπική Απόκλιση 2,0). στους άνδρες (n = 3016) ο μέσος αριθμός παθολογιών που παρατηρήθηκαν είναι 3,4 (διάμεσος 3, τυπική απόκλιση 2,0).

4. Διάγνωση νοσηλείας

Στο 91,0% των διαγνώσεων νοσηλείας, αναφέρθηκαν καταστάσεις (π.χ. πνευμονία, αναπνευστική ανεπάρκεια) ή συμπτώματα (π.χ. πυρετός, δύσπνοια, βήχας) σύμφωνα με το SARS-CoV-2. Σε 405 περιπτώσεις (9,0% των περιπτώσεων) η διάγνωση της νοσηλείας δεν σχετίζεται με μόλυνση. Σε 60 περιπτώσεις η διάγνωση νοσηλείας αφορούσε αποκλειστικά νεοπλασματικές παθολογίες, σε 138 περιπτώσεις καρδιαγγειακές παθολογίες (για παράδειγμα οξεία έμφραγμα του μυοκαρδίου-Μ, καρδιακή ανεπάρκεια, εγκεφαλικό επεισόδιο), σε 54 περιπτώσεις γαστρεντερικές παθολογίες (για παράδειγμα χολοκυστίτιδα, εντερική διάτρηση, εντερική απόφραξη, κίρρωση) , σε 153 περιπτώσεις άλλες παθολογίες.

5. Συμπτώματα

Τα συμπτώματα εμφανίζονται συχνότερα πριν από την εισαγωγή σε ασθενείς που πέθαναν θετικοί για λοίμωξη από SARS-CoV-2. Ο πυρετός, ο συριγμός και ο βήχας είναι τα πιο κοινά συμπτώματα. Λιγότερο συχνές είναι η διάρροια και η αιμόπτυση. 7,6% των ατόμων δεν παρουσίασαν συμπτώματα κατά την εισαγωγή.

6. Επιπλοκές

Η αναπνευστική ανεπάρκεια ήταν η πιο συχνά παρατηρούμενη επιπλοκή σε αυτό το δείγμα (94,0% των περιπτώσεων), ακολουθούμενη από οξεία νεφρική βλάβη (23,2%), υπερμόλυνση (19,1%) και οξεία μυοκαρδιακή βλάβη (10,9 %).

7. Θεραπείες

Η αντιβιοτική θεραπεία χρησιμοποιήθηκε συνήθως κατά τη διάρκεια της νοσηλείας (86,4% των περιπτώσεων), η αντιιική θεραπεία λιγότερο χρησιμοποιούμενη (55,8%), η θεραπεία με στεροειδή πιο σπάνια (45,6%). Η συνήθης χρήση της αντιβιοτικής θεραπείας μπορεί να εξηγηθεί με την παρουσία υπερμολυντικών ή συμβατή με την έναρξη της εμπειρικής θεραπείας σε ασθενείς με πνευμονία, εν αναμονή εργαστηριακής επιβεβαίωσης του COVID-19. Σε 1269 περιπτώσεις (26,4%) χρησιμοποιήθηκαν και οι τρεις θεραπείες. 4,6% των ασθενών που πέθαναν θετικοί για λοίμωξη SARS-CoV-2 έλαβαν Tocilizumab.

8. Χρόνοι

Οι διάμεσοι χρόνοι (σε ​​ημέρες) από την έναρξη των συμπτωμάτων έως το θάνατο (12 ημέρες), από την έναρξη των συμπτωμάτων έως τη νοσηλεία (5 ημέρες) και από τη νοσηλεία έως το θάνατο (7 ημέρες). Ο χρόνος από τη νοσηλεία έως το θάνατο είναι 6 ημέρες μεγαλύτερος σε εκείνους που έχουν μεταφερθεί σε εντατική θεραπεία από αυτούς που δεν έχουν μεταφερθεί (12 ημέρες έναντι 6 ημέρες).

9. Θάνατοι σε ασθενείς κάτω των 50 ετών

Από τις 28 Οκτωβρίου 2020, 420 από τους 37.468 (1,1%) ασθενείς που πέθαναν ήταν θετικοί στο SARS-CoV-2 κάτω των 50 ετών. Συγκεκριμένα, 93 από αυτά ήταν κάτω των 40 ετών (62 άνδρες και 31 γυναίκες ηλικίας μεταξύ 0 και 39). Δεν υπάρχουν διαθέσιμες κλινικές πληροφορίες για 15 ασθενείς κάτω των 40 ετών. από τους άλλους ασθενείς, 64 είχαν σοβαρές προϋπάρχουσες παθολογίες (καρδιαγγειακές, νεφρικές, ψυχιατρικές παθολογίες, διαβήτης, παχυσαρκία) και 14 δεν είχαν διαγνωστεί με σημαντικές παθολογίες.

10. Σύγκριση χαρακτηριστικών θανάτου στις 3 περιόδους Μάρτιος-Μάιος, Ιούνιος-Αύγουστος και Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2020

Ο Πίνακας 1 συνοψίζει τα κύρια χαρακτηριστικά των θανάτων με το COVID-19 που σημειώθηκαν στις 3 περιόδους από την έναρξη της πανδημίας το 2020: το αρχικό τρίμηνο (Μάρτιος-Μάιος), το δεύτερο τρίμηνο (Ιούνιος-Αύγουστος) και η δίμηνη περίοδος Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2020. Συνολικά, τα στοιχεία ήταν αντιπροσωπευτικά του 13,3% των θανάτων από την έναρξη της πανδημίας. Συγκεκριμένα, το 12,9% εκείνων που πέθαναν μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου, 26,1% εκείνων που πέθαναν μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου και 11,4% εκείνων που πέθαναν μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου. Στη δεύτερη και τρίτη περίοδο, ο μέσος όρος ηλικίας των θανάτων και το ποσοστό των γυναικών αυξάνονται ελαφρώς (ειδικά στη δεύτερη περίοδο). οι θάνατοι ατόμων με 3 ή περισσότερες προϋπάρχουσες παθολογίες αυξάνονται και εκείνοι με λιγότερες παθολογίες ή καμία μείωση: αυτό φαίνεται να δείχνει ότι στη δεύτερη περίοδο οι θάνατοι αφορούν ηλικιωμένους και με προϋπάρχουσα κατάσταση υγείας χειρότερη από τους θανάτους που σχετίζονται με το πρώτο τρίμηνο (πίνακας 1).

Στους θανάτους της δεύτερης περιόδου, όλες οι προϋπάρχουσες συννοσηρότητες αυξάνονται, εκτός από την παχυσαρκία. Στατιστικά αύξησε σημαντικά τα άτομα με κολπική μαρμαρυγή, άνοια (υπερδιπλασιασμένη) και αυτοάνοσες ασθένειες. στην τρίτη περίοδο, τα άτομα με αυτοάνοσες ασθένειες αυξάνονται με στατιστικά σημαντικό τρόπο (Γράφημα).

Ο Πίνακας 2 δείχνει τη διάρκεια, που υποδεικνύεται ως διάμεσος χρόνος (σε ημέρες), μεταξύ έναρξης συμπτωμάτων, τεστ PCR, νοσηλείας και θανάτου στα 2 πρώτα τρίμηνα που εξετάστηκαν. Επί του παρόντος, στην πραγματικότητα, η σύγκριση εξακολουθεί να περιορίζεται στα δύο πρώτα τρίμηνα, καθώς τα διαθέσιμα στοιχεία για την περίοδο δύο μηνών Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου δεν επαρκούν για αυτήν την ανάλυση. Από τα δεδομένα προκύπτει ότι ο χρόνος που περνά από την έναρξη των συμπτωμάτων έως το θάνατο τριπλασιάζεται, ο χρόνος που περνά από την έναρξη των συμπτωμάτων στην εκτέλεση του επιχρίσματος για την ανίχνευση της λοίμωξης SARS-CoV-2. η μέση διάρκεια σε ημέρες από την εισαγωγή στο νοσοκομείο έως το θάνατο αυξάνεται περισσότερο από 4 φορές. Αυτά τα αποτελέσματα φαίνεται να υποδηλώνουν ότι η επικαιρότητα των εξετάσεων μετά τα πρώτα συμπτώματα έχει βελτιωθεί και κυρίως ότι οι χρόνοι επιβίωσης από την έναρξη της λοίμωξης έχουν αυξηθεί.


Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Start Magazine στη διεύθυνση URL https://www.startmag.it/sanita/pazienti-deceduti-positivi-a-sars-cov-2-eta-patologie-preesistenti-diagnosi-ricovero-e-non-solo/ στις Tue, 03 Nov 2020 10:47:38 +0000.