Η χαμένη δεκαετία, μεταξύ της δεκαετίας του 1990 και των αρχών της δεκαετίας του 2000, άφησε ανεξίτηλο σημάδι στην οικονομία της Ιαπωνίας. Να τι σημαίνει η τρέχουσα άνοδος του πληθωρισμού. Η ανάλυση του Davide Petrella, Portfolio Manager της Moneyfarm
Στη δεκαετία του 1980, η Ιαπωνία γνώρισε μια απαράμιλλη οικονομική άνθηση, που τροφοδοτήθηκε από την άνοδο των τιμών των ακινήτων και των μετοχών. Αλλά ήταν βραχύβια και, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι αξίες των περιουσιακών στοιχείων έπεσαν γρήγορα, οδηγώντας σε εκτεταμένες χρεοκοπίες. Ακολούθησαν υψηλά επίπεδα χρέους και μείωση των καταναλωτικών και επενδυτικών δαπανών. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι τράπεζες αντιμετώπιζαν αυξανόμενα ποσά επισφαλών χρεών, περιορίζοντας σοβαρά τη ρευστότητα στην αγορά και παρεμποδίζοντας την οικονομική ανάπτυξη. Η Ιαπωνία εισήλθε σε αυτό που θυμόμαστε ως η «χαμένη δεκαετία», η οποία διήρκεσε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, κατά την οποία η ανάπτυξη ήταν αργή, με ΑΕΠ περίπου 1% και ρυθμούς κοντά στο μηδέν. Η ανεργία έφτασε σχεδόν το 5% και η χώρα πέρασε σε αποπληθωρισμό με τον δείκτη τιμών καταναλωτή να υποχωρεί στο -1,6% ετήσια μεταβολή το 1999. Για την καταπολέμηση της στάσιμης οικονομικής κατάστασης, η κυβέρνηση και η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) ξεκίνησαν μια σειρά από κίνητρα νομισματικής πολιτικής (συμπεριλαμβανομένης της ποσοτικής χαλάρωσης) και προσπάθειες για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η Ιαπωνία γνώρισε μέτρια ανάπτυξη από το 2000, δείχνοντας σημάδια ανθεκτικότητας και προσαρμοστικότητας. η ανεργία παρέμεινε χαμηλή και η χώρα έχει τοποθετηθεί ως παγκόσμιος ηγέτης στην τεχνολογία και την καινοτομία, διαφοροποιώντας και επεκτείνοντας τις εμπορικές της σχέσεις. Ωστόσο, η «χαμένη δεκαετία» άφησε ανεξίτηλο σημάδι στην ιαπωνική οικονομία.
Πληθωρισμός, ο αήττητος εχθρός
Από το δεύτερο εξάμηνο του 2015, η ετήσια μεταβολή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) παραμένει σταθερά κάτω από τον στόχο του 2%, ωθώντας την BoJ να εφαρμόσει έκτακτα και υπερεπεκτατικά νομισματικά μέτρα.
Το 2000, και στη συνέχεια πάλι από το 2010, η Ιαπωνία κατέφυγε στην ποσοτική χαλάρωση (QE), δηλαδή στην αγορά κρατικών ομολόγων από την κεντρική της τράπεζα για να εισφέρει ρευστότητα στην οικονομία προκειμένου να αντιμετωπίσει τον αποπληθωρισμό. Εκτός από το QE, για να τονώσει την πίστωση, το 2013 ο διοικητής της Τράπεζας της Ιαπωνίας, Haruhiko Kuroda, μείωσε περαιτέρω το επιτόκιο αναφοράς στο -0,1%, φέρνοντάς το σε αρνητικό έδαφος. Ωστόσο, τα επιτόκια της BoJ έχουν ισχυρότερο αντίκτυπο στο βραχύ άκρο της καμπύλης αποδόσεων. Ως εκ τούτου, αντιμέτωπη με την ανάγκη εισαγωγής ενός πρόσθετου επεκτατικού μέτρου, για τον έλεγχο του μακροπρόθεσμου τέλους της καμπύλης αποδόσεων των κρατικών ομολόγων, η Ιαπωνία αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Έλεγχο Καμπύλης Απόδοσης (YCC). Το YCC θέτει ως στόχο την απόδοση έως τη λήξη των 10ετών κρατικών ομολόγων που επιτρέπει σε αυτά τα ομόλογα να κινούνται εντός συγκεκριμένων ορίων. Εάν, οποιαδήποτε στιγμή, η απόδοση στη λήξη υπερβαίνει το μέγιστο όριο (ή πέσει κάτω από το ελάχιστο όριο), η BoJ παρεμβαίνει σε στοχευμένες αγορές (ή πωλήσεις) κρατικών ομολόγων για να επαναφέρει την απόδοση εντός των ορίων. Αυτός ο μηχανισμός ελέγχου της καμπύλης αποδόσεων των κρατικών ομολόγων αποδείχθηκε μόνο εν μέρει αποτελεσματικός στην τόνωση της οικονομίας και αποδείχθηκε μη βιώσιμος με την έλευση του πληθωρισμού .
Ιαπωνικό ράλι μετοχών
Με το 2022 επιστρέφει ο πληθωρισμός, ο οποίος απουσίαζε εδώ και χρόνια στις οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών. Οι κύριες κεντρικές τράπεζες αναγκάστηκαν να αυξήσουν γρήγορα τα επιτόκια σε μια προσπάθεια να τα δαμάσουν και να τα επαναφέρουν προς τον στόχο του 2%, αλλά η Ιαπωνία, αντί να το αντιμετωπίσει, προτίμησε να σταθεί δίπλα και να παρακολουθήσει. Μετά από χρόνια ταλαιπωρίας από εξαιρετικά χαμηλό πληθωρισμό παρά τις επεκτατικές πολιτικές, η BoJ επέλεξε να μην καταπολεμήσει την πληθωριστική έκρηξη με την ελπίδα να την τιθασεύσει σε εύθετο χρόνο, προκειμένου να επιτύχει τον πολυπόθητο στόχο του 2%. Αυτή η απόφαση οδήγησε το ιαπωνικό χρηματιστήριο να καταγράψει τις καλύτερες επιδόσεις μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών από τις αρχές του 2023, φτάνοντας σε επίπεδα που δεν είχαν παρατηρηθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο Nikkei 225 καταγράφει από σήμερα (10 Αυγούστου 2023 ed) απόδοση 24,45% σε τοπικό νόμισμα από το έτος μέχρι την ημερομηνία.
Αυτό το ράλι οδηγήθηκε κυρίως από δύο παράγοντες. Πρώτον, η διαφορά των επιτοκίων μεταξύ Ιαπωνίας και Ηνωμένων Πολιτειών (επί του παρόντος στο -5,6%) οδήγησε σε σημαντική υποτίμηση του γεν έναντι του δολαρίου ΗΠΑ και άλλων νομισμάτων όπως το ευρώ και η λίρα. Ως αποτέλεσμα, τα ιαπωνικά περιουσιακά στοιχεία έχουν γίνει φθηνότερα για τους επενδυτές σε ξένο νόμισμα, δημιουργώντας μια μεγάλη εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό. Ο δεύτερος παράγοντας σχετίζεται με τις θεμελιώδεις αποτιμήσεις των μετοχών. Η ανάλυσή μας δείχνει ότι, στις αρχές του 2023, οι τυποποιημένες τιμές 36 μηνών της αναλογίας Τιμής προς Βιβλίο (P/B) και της αναλογίας Τιμής-Κέρδης (P/E) ήταν κάτω από τον ιστορικό μέσο όρο του πρότυπο απόκλισης, καθιστώντας την κατηγορία περιουσιακών στοιχείων ελκυστική για τους επενδυτές.
Είμαστε σε οριακό σημείο;
Μετά από μήνες παρατήρησης, η BoJ φαίνεται έτοιμη να αναλάβει δράση για να προσαρμόσει την υπερεπεκτατική νομισματική της πολιτική. Τους τελευταίους μήνες, ο πληθωρισμός στην Ιαπωνία έφτασε σε επίπεδα άνω του 4% με τη βασική συνιστώσα να μην δείχνει σημάδια επιβράδυνσης. Το αυξανόμενο κόστος ζωής άσκησε πίεση στους ονομαστικούς μισθούς οι οποίοι, έως τον Μάιο του 2023, αυξήθηκαν κατά 1,8% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Αυτό συνέβαλε στη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, μετατρέποντας σταδιακά τον πληθωρισμό που βασίζεται στην προσφορά (το 2022) σε πληθωρισμό που βασίζεται στη ζήτηση το 2023, παρά την ελαφρά αλλά συνεχή μείωση των πραγματικών μισθών (-1,2 % σε ετήσια βάση από τον Μάιο του 2023). .
Η υποτίμηση του γιεν είχε αρνητικό αντίκτυπο στο εμπορικό ισοζύγιο, καθώς οι εισαγωγές μειώθηκαν κατά 12,90% σε σύγκριση με τον Μάιο του 2022. Ανησυχώντας για τον κίνδυνο αύξησης των επιτοκίων, η αγορά άρχισε να δοκιμάζει το ανώτατο όριο του +0,5% που είχε ορίσει η YCC για 10ετή κρατικά ομόλογα, ασκώντας πίεση στον νέο διοικητή της BoJ, Kazuo Ueda. Σε απάντηση, το Ινστιτούτο ανακοίνωσε πρόσφατα χαλάρωση της πολιτικής ελέγχου της καμπύλης αποδόσεων, επεκτείνοντας τα όρια κίνησης στην απόδοση λήξης 10 ετών, από ±0,5% σε ±1,0%, προκειμένου να αμβλυνθούν οι πιέσεις των επενδυτών. Επιπλέον, ο νέος κυβερνήτης Ueda έχει επίσης συζητήσει ανοιχτά την πιθανότητα αύξησης των επιτοκίων (σταθερά αρνητικά εδώ και χρόνια) στο εγγύς μέλλον, αλλά όχι πριν βεβαιωθεί ότι ο στόχος πληθωρισμού 2% της BoJ είναι βιώσιμος.
Τι να περιμένουμε από τις αγορές;
Η χαλάρωση του YCC και οι μεταβαλλόμενες προσδοκίες για μελλοντικές αυξήσεις επιτοκίων δεν προοιωνίζονται καλά για τα ιαπωνικά κρατικά ομόλογα βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα. Η απόδοση 10 ετών διέρρευσε πρόσφατα το επίπεδο αντίστασης +0,5% και επί του παρόντος βρίσκεται στο +0,599%, που δεν έχει παρατηρηθεί από το 2014.
Όσον αφορά τα αποθέματα, η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική. Παρά το ράλι το 2023 και τη σχετική επιδείνωση των αποτιμήσεων, πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρχει ακόμα κάποια αξία στις ιαπωνικές μετοχές βραχυπρόθεσμα. Η αναμενόμενη αύξηση του ΑΕΠ της Ιαπωνίας κατά 0,3% για το τρίτο τρίμηνο του 2023 και 0,2% για το 4ο τρίμηνο του 2023 κρατά μακριά τις ανησυχίες για ύφεση. Επιπλέον, οι διακυμάνσεις στην απόδοση των ιαπωνικών δεικτών μετοχών τις τελευταίες δεκαετίες δείχνουν ότι η Ιαπωνία παραμένει σχετικά υποβαρής σε πολλά θεσμικά χαρτοφυλάκια. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να υπάρξει υστέρηση στις εισροές, η οποία, με τη σειρά της, θα μπορούσε να δημιουργήσει περαιτέρω θετική ώθηση για την κατηγορία περιουσιακών στοιχείων βραχυπρόθεσμα.
Το γεν, το οποίο ήταν μια προφανής επιλογή ως νόμισμα χρηματοδότησης για συναλλαγές μεταφοράς τους τελευταίους μήνες, πρόκειται να γνωρίσει σχετική ανατίμηση έναντι άλλων νομισμάτων, με πιθανούς κινδύνους σημαντικής μεταβλητότητας. Επί του παρόντος, η διαφορά των επιτοκίων μεταξύ του γεν και του δολαρίου ΗΠΑ δεν προκαλεί ανησυχίες, αλλά μια αλλαγή στην κατάσταση των ιαπωνικών επιτοκίων θα μπορούσε να καταστήσει το γεν λιγότερο ελκυστικό ως νόμισμα χρηματοδότησης, μεταβάλλοντας έτσι το υπόλοιπο ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. οριακές επιπτώσεις σε επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία μεσοπρόθεσμα.
Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Start Magazine στη διεύθυνση URL https://www.startmag.it/economia/giappone-inflazione-deflazione/ στις Tue, 15 Aug 2023 05:48:14 +0000.