Δεν θα σας διασκεδάσω για πολύ, και θα προτιμούσα να μην σας διασκεδάσω καθόλου. Δυστυχώς, όμως, από τη μια δεν μπορώ να θεωρήσω δεδομένο ότι το αυτονόητο είναι αυτονόητο για όλους, και από την άλλη ενοχλούμαι όταν κάποιος καθυστερημένος εκφωνητής του προφανούς φέρεται στις ασπίδες σαν νέος Κέινς (ή Μαρξ, ή Σμιθ). Νιώθω λοιπόν την υποχρέωση απόψε να σας αναφέρω συνοπτικά το αυτονόητο.
Μια πρόταση πολιτικής που παρέχει αφενός τεράστιες δημόσιες επιχορηγήσεις σε εταιρείες για τη στήριξη των κερδών τους και αφετέρου μια διάβρωση του πραγματικού μισθού, που επιτυγχάνεται με τη βίαια ώθηση των εργαζομένων να αγοράζουν ακριβότερα αγαθά, καθορίζει εκ νέου μια αναδιανομή του εισοδήματος από δουλέψτε για το κεφάλαιο, και επομένως ήταν η παλιά καλή αντίστροφη ταξική πάλη που είχαμε μάθει να αναγνωρίζουμε, σε διαφορετικό πλαίσιο, στη γενετική ανάρτηση αυτού του ιστολογίου .
Πράσινο είναι αυτό: επιδότηση, στο όνομα ενός υψηλότερου στόχου, εταιρειών που δεν έχουν αγορά και συμπίεση, στο όνομα ενός υψηλότερου στόχου, των πραγματικών μισθών των εργαζομένων εκτρέποντας τις δαπάνες σε ακριβότερα προϊόντα (είτε λόγω τεχνολογικών καινοτομιών – εκτός αγοράς – την οποία ενσωματώνουν, είτε λόγω της πληθωριστικής έντασης που αναγκαστικά καθορίζει και θα καθορίσει η υπερβάλλουσα ζήτηση για κάποιες πρώτες ύλες).
Μπορεί να υποστηριχθεί ότι αυτό οδηγεί σε έναν καλύτερο κόσμο, ιδιαίτερα ότι μακροπρόθεσμα, όταν είστε όλοι νεκροί, αυτό θα οδηγήσει σε έναν κόσμο εύκολης, φθηνής ενέργειας, τον Επίγειο Παράδεισο. Κάποιος μπορεί να ενδιαφέρεται να το συζητήσει, αλλά δεν με ενδιαφέρει να το συζητήσω εδώ και τώρα. Εδώ με ενδιαφέρει μόνο να τονίσω το γεγονός ότι η πράσινη πρόταση όπως διατυπώνεται σήμερα μεταφράζεται σε μια άκρως οπισθοδρομική αναδιανεμητική πολιτική, η οποία βλάπτει τις ασθενέστερες τάξεις και ωφελεί το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτός είναι ο λόγος που αρέσει τόσο πολύ στο WEF, σίγουρα όχι η αφοσίωση στο Big Goat ή άλλες ανοησίες της κοινωνικής φούσκας μεθανίου.
Για όσους είναι εδώ αυτά πρέπει να είναι #lebbasi, τα εργαλεία του εμπορίου!
Στη δέκατη ένατη ανάρτηση αυτού του ιστολογίου επισημάναμε τη σχέση μεταξύ οικολογίας και λιτότητας, και όσα γράψαμε σε εκείνη την ανάρτηση που προκάλεσε πολλές συζητήσεις εκείνη την εποχή παραμένουν έγκυρα. Προβολή : Οι σωτήρας θυρωρών της Ούρσουλα ήταν επίσης εκείνοι της αποανάπτυξης και του biowashball . Η πρόσκληση για συμπίεση της κατανάλωσης στο όνομα ενός υψηλότερου στόχου συνδέθηκε στενά με την ανάγκη να γίνουν οι πολιτικές συμπίεσης της κατανάλωσης κοινωνικά αποδεκτές (στο όνομα ενός υψηλότερου στόχου), δηλαδή, ακριβώς, η λιτότητα, η καταστροφή της απαραίτητης εσωτερικής ζήτησης για την εξισορρόπηση Η καθαρή μας θέση (λιγότερο εισόδημα, λιγότερη κατανάλωση, λιγότερες εισαγωγές, μικρότερο εξωτερικό έλλειμμα).
Το πράσινο είναι απλώς μια εξοργισμένη και κατά κάποιο τρόπο καρικατούρα εκδοχή (από τη λιτότητα του αποαναπτυσσόμενου Savonarolas μέχρι τις πλεξούδες του κοριτσιού που δραστηριοποιείται στο κλίμα) της ίδιας ιστορίας.
Αυτό δεν είναι για να αρνηθούμε τίποτα. Απλώς, θέλουμε να επισημάνουμε ότι, όπως συνέβαινε ήδη με το ευρώ, οι γνωστοί «προοδευτικοί» ηλίθιοι είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι ενός οπισθοδρομικού εγχειρήματος που πρώτα χτυπά τις κοινωνικές τάξεις που γεννήθηκε η «αριστερά». κάποιο τρόπο προστασίας, ένα έργο που παρουσιάζει σημαντικά περιθώρια παραλογισμού στα πλαίσια των δικών του μετρήσεων (αν το πρόβλημα είναι CO2, τότε ας υπολογίσουμε πόσα παράγει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο στον κύκλο ζωής του), ένα έργο που θα είχε εναλλακτικές που κανείς δεν θέλει να εξετάσει , και ποιες είναι αυτές για τις οποίες σας μίλησα στο The Sunset of the Euro :
Το δεύτερο σημείο αυτής της λίστας είναι αυτό που τώρα αποκαλείται «μετριασμός», ένας δρόμος που κανείς δεν θέλει να ακολουθήσει επειδή αποτελείται από δημόσιες επενδύσεις σε όλη την επικράτεια και οι οποίες δημιουργούν απασχόληση: αλλά για τις μεγάλες εταιρείες οι επιδοτήσεις (οι οποίες έχουν συγκεντρωμένες και άμεσες επιπτώσεις στα κέρδη τους) είναι πολύ πιο βολικές από τις επενδύσεις (οι οποίες έχουν εκτεταμένο αντίκτυπο στην επικράτεια), και ως εκ τούτου η επικρατούσα συζήτηση προσανατολίζεται με τον τρόπο που ξέρουμε: αυτή μιας νέας πράσινης και ESG οικονομίας που έχει στόχο να να ξαναπροτείνει, με άλλες και πιο ευγενείς πράσινες ρόμπες, αυτό που είπε ο Warren Buffet στους χρήσιμους πράσινους ηλίθιους θα φαινόταν απαράδεκτο (αλλά είναι οι πρώτοι που συμβάλλουν στη συγκεκριμένη πραγματοποίησή του)! Από τη στιγμή που ο λόγος προσανατολίζεται με αυτόν τον τρόπο, η πολιτική δυσκολεύεται να δώσει μια διαφορετική πορεία, ακόμα κι αν το ήθελε, και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να το κάνει εύκολα, όχι σε μια αποικία που διέπεται από ένα μπαράζ οδηγιών και κανονισμών που αποφασίζονται αλλού (ένα αλλού όπου οι πολίτες σε μεγάλο βαθμό έχουν σκάσει τα μπαλάκια τους και το αποδεικνύουν εξάλλου…).
Όπως μας εξήγησε ο Carlo Cipolla, μπορείς να είσαι ανόητος με άπειρους τρόπους, και επομένως, σαν να λες: κάτσε, η φιλοξενία είναι ιερή! Ωστόσο, σας προτρέπω να αποφύγετε έναν ιδιαίτερο τρόπο να είστε ανόητοι: να μου πείτε ότι είμαι αρνητής. Δεν μιλάω για το πρόβλημα εδώ, αλλά για τις λύσεις, πράγματι, για τη μοναδική λύση που προτείνεται, και σας λέω ότι αυτή η πρόταση αναδιανέμει χρήματα από τις τσέπες σας σε αυτούς που τα έχουν ήδη γεμάτα (και Σας λέω επίσης ότι δεν θα ήταν η μόνη πρόταση και ότι θα υπήρχαν λιγότερες οπισθοδρομικές όσον αφορά την κατανομή του εισοδήματος).
Όποιος αρνείται αυτό το απλό οικονομικό γεγονός δεν είναι αρνητής: είναι ηλίθιος. Και όπως έλεγε η γιαγιά μου, για τον άρρωστο δεν υπάρχει θεραπεία, για το πράσινο δεν υπάρχει φάρμακο!
Και τώρα πείτε τη γνώμη σας, έχω βάλει τη δική μου στα πρακτικά.
ΥΓ για την επόμενη μέρα: Σπαμάρω όλα τα σχόλια που υποδηλώνουν το βίντεο του καθηγητή που δεν πρέπει να χάσετε. Shapiro του Πανεπιστημίου Chattanooga που θα αποδείκνυε ότι κ.λπ. (νατουραλιστική ανοησία κατά προτίμηση). Εδώ το θέμα είναι διαφορετικό και είμαι ευγνώμων σε όσους εμμένουν σε αυτό.
Αυτή είναι μια μη αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που γράφτηκε από τον Alberto Bagnai και δημοσιεύτηκε στο Goofynomics στη διεύθυνση URL https://goofynomics.blogspot.com/2024/02/il-green-e-la-lotta-di-classe.html στις Mon, 05 Feb 2024 21:37:00 +0000. Ορισμένα δικαιώματα διατηρούνται με άδεια CC BY-NC-ND 3.0.