Τον Μάρτιο του 2024, η Forensic Architecture ανέφερε ότι περισσότερες από 2.000 αγροτικές τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων αγροκτημάτων και θερμοκηπίων, έχουν καταστραφεί στη Γάζα από τον Οκτώβριο του 2023. Σχεδόν έξι μήνες μετά τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, τα στοιχεία δείχνουν τις καταστροφικές επιπτώσεις του πολέμου στο φυσικό περιβάλλον στη Γάζα. Συγκεκριμένα, έχει αναφερθεί ότι τα αγροκτήματα έχουν καταστραφεί και σχεδόν τα μισά δέντρα στη Γάζα καταστράφηκαν. Αν και αυτό εγείρει πολλά ζητήματα, το ερώτημα εάν οι αεροπορικές επιδρομές μεγάλης κλίμακας του Ισραήλ στη Γάζα θα συνέβαλαν ουσιαστικά στις σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου (ΔΑΔ) που προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων, αξίζει περισσότερο από ό,τι χρειάζεται.
Σε αυτήν την ανάρτηση, θα συζητήσω τις νομικές επιπτώσεις των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ισραήλ για τη διαπίστωση της υπαιτιότητας και των αδικημάτων του σε σχέση με την περιβαλλοντική καταστροφή που συμβαίνει στη Γάζα. Θέλω να φέρω στην ανάλυση ένα θέμα κεντρικής σημασίας ότι η νομικά ανάλογη αλλά περιττή βλάβη στο φυσικό περιβάλλον πρέπει να διακρίνεται στο πλαίσιο των βασικών εκτιμήσεων της ανθρωπότητας.
Περιβαλλοντική Προστασία του ΔΑΔ
Το ΔΑΔ απαγορεύει κάθε πόλεμο που μπορεί να προκαλέσει «ευρεία, μακροπρόθεσμη και σοβαρή ζημιά στο φυσικό περιβάλλον». Αυτό επιβάλλει υποχρεώσεις στα κράτη βάσει δύο βασικών διατάξεων που κατοχυρώνονται στα άρθρα 35 παράγραφος 3 και 55 παράγραφος 1 του πρόσθετου πρωτοκόλλου Ι στις Συμβάσεις της Γενεύης του 1949, σύμφωνα με τις οποίες τα κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να μην εμπλέκονται σε πόλεμο με εκτεταμένες, μακροχρόνιες και σοβαρές ζημίες σε το φυσικό περιβάλλον.
Το άρθρο 35 παράγραφος 3 απαγορεύει τη χρήση «μεθόδων ή μέσων πολέμου που έχουν σκοπό ή αναμένεται να προκαλέσουν εκτεταμένη, μακροπρόθεσμη και σοβαρή βλάβη στο φυσικό περιβάλλον».
Το άρθρο 55 παράγραφος 1 ορίζει ότι «κατά τον πόλεμο πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από εκτεταμένες, μακροπρόθεσμες και σοβαρές ζημιές. Αυτή η προστασία περιλαμβάνει την απαγόρευση της χρήσης μεθόδων ή μέσων πολέμου που έχουν σκοπό ή αναμένεται να προκαλέσουν τέτοια ζημιά στο φυσικό περιβάλλον και ως εκ τούτου να βλάψουν την υγεία ή την επιβίωση του πληθυσμού».
Τόσο το άρθρο 35 παράγραφος 3 όσο και το άρθρο 55 παράγραφος 1 αναγνωρίζονται πλέον ευρέως ως κανόνες του εθιμικού διεθνούς δικαίου που εφαρμόζονται σε διεθνείς και μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις. Περιττό να πούμε ότι η κοινή βάση και των δύο άρθρων είναι η απαγόρευση «εκτεταμένης, μακροπρόθεσμης και σοβαρής βλάβης στο φυσικό περιβάλλον» κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων. Αν και παραμένει αμφίβολο τι αναφέρεται ο όρος «ευρέως διαδεδομένο», ο όρος «σοβαρός» στο άρθρο 35 παράγραφος 3 θεωρείται ότι υποδηλώνει οικολογικές ανησυχίες και περιορισμούς στις μεθόδους και τα μέσα πολέμου. Ωστόσο, ο όρος «σοβαρή» έχει κατασκευαστεί για να σημαίνει βλάβη που εμποδίζει την υγεία ή την επιβίωση του πληθυσμού στο άρθρο 55 παράγραφος 1.
Έχω ασχοληθεί με αυτά λεπτομερώς αλλού , και για να αποφύγω την επανάληψη, θα τονίσω την αβεβαιότητα και την ασάφεια ως προς το όριο στο οποίο η ζημιά στο φυσικό περιβάλλον θα οδηγούσε σε παραβίαση του ΔΑΔ κατά την έννοια των άρθρων 35 παράγραφος 3 και 55( 1). Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό λόγω της αμφισβητούμενης φύσης της φράσης «ευρεία, μακροπρόθεσμη και σοβαρή ζημιά», ειδικά του όρου «μακροπρόθεσμη», ο οποίος αναφέρεται ως «περίοδος δεκαετιών» στο Σχόλιο της ΔΕΕΣ για το άρθρο 35 (1987, παρ. 1452), ενώ σύμφωνα με το άρθρο 1 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1976 για την απαγόρευση στρατιωτικών ή οποιασδήποτε άλλης χρήσης τεχνικών τροποποίησης του περιβάλλοντος (ENMOD), νοείται ως θέμα «μήνων ή περίπου μιας εποχής».
Η περιβαλλοντική καταστροφή ως απόδειξη του αδικήματος στη Γάζα
Δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη εάν οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι συνεχίζουν να δικαιολογούν την περιβαλλοντική καταστροφή, ειδικά την καταστροφή αγροκτημάτων και γεωργικών εκτάσεων στη Γάζα, με δύο βασικά σενάρια: καταστροφή που απαιτείται από την επιτακτική στρατιωτική ανάγκη για την επίτευξη ενός καθορισμένου στρατιωτικού στόχου. και το γεγονός ότι φαίνεται να υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία για «ευρεία, μακροπρόθεσμη και σοβαρή περιβαλλοντική ζημιά» από τις αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ στην πυκνοκατοικημένη από αμάχους Γάζα.
Το σενάριο της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος που απαιτείται από επιτακτική στρατιωτική αναγκαιότητα θα απορριφθεί ουσιαστικά εάν ο επιτιθέμενος δεν επιτύχει μια λογική ισορροπία μεταξύ της αναγκαιότητας και της αρχής της ανθρωπότητας, η οποία απαγορεύει ρητά την περιττή ταλαιπωρία και καταστροφή κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων. Από αυτή την άποψη, κανένα από τα μέρη σε ένοπλες συγκρούσεις δεν μπορεί να στοχεύσει, να καταστρέψει ή να αχρηστεύσει οποιοδήποτε αντικείμενο «απαραίτητο για την επιβίωση των αμάχων». Ως εκ τούτου, το φυσικό περιβάλλον είναι ένα σύστημα ενοποιημένων οικοσυστημάτων και αλληλουχιών που έχει τη δική του ζωή, αλλά είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής και για την ανάπτυξή της. Από αυτή την οπτική γωνία, η καταστροφή γεωργικής γης που αναμφισβήτητα συμβάλλει στη συντήρηση του άμαχου πληθυσμού στη Γάζα είναι ευνόητο ένα απάνθρωπο μέσο πολέμου που διεξάγεται από τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF).
Το δεύτερο σενάριο που προέρχεται από την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων για «ευρεία, μακροπρόθεσμη και σοβαρή περιβαλλοντική ζημιά» στο περιβάλλον της Γάζας παραμένει αμφίβολο. Αυτό το σενάριο θα ίσχυε μόνο εάν οι σημερινές και μακροπρόθεσμες περιβαλλοντικές επιπτώσεις των φονικών όπλων και των εκρήξεων που χρησιμοποιούνται από το IDF στη Γάζα δεν είναι προς το παρόν γνωστές και η μέτρησή τους θα είναι δύσκολη και περίπλοκη, αν όχι αδύνατη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο προσδιορισμός των επιπέδων ρύπανσης και η αξιολόγηση των κινδύνων για τον άμαχο πληθυσμό και το περιβάλλον τους στη Γάζα θα εξαρτηθούν από ακριβείς μελέτες και επιστημονική βεβαιότητα, καθώς και από την παρακολούθηση και αξιολόγηση του αέρα, του νερού και του εδάφους, όπως είδαμε στο περίπτωση του Πολέμου του Κόλπου του 1991 , όπου ένα μόνιμο όργανο των Ηνωμένων Εθνών χρειάστηκε να διερευνήσει και να αποφασίσει με επιστημονική βεβαιότητα για εικαζόμενη περιβαλλοντική ζημιά.
Στα γεγονότα, ωστόσο, ενώ υπάρχουν αναπόφευκτες ενδείξεις πραγματικού κινδύνου και καταστροφικών επιπτώσεων περισσότερων από 65.000 τόνων βομβών που έπεσαν στη Λωρίδα της Γάζας, γεγονός που έχει καταστήσει την περιοχή μη κατοικήσιμη, εκμεταλλευόμενη την αβεβαιότητα και την ανακρίβεια στην ακριβή έννοια του Η φράση «εκτεταμένη, μακροπρόθεσμη και σοβαρή βλάβη στο φυσικό περιβάλλον» είναι μια εσφαλμένη αντίληψη και κερδοσκοπική συμπεριφορά δεδομένου ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη χειραγώγηση της υποχρέωσης προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος σε ένοπλες συγκρούσεις και ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο. Και πάλι, αυτή είναι μια καθαρή κατάσταση κινδύνου, θα έλεγα, όπου η αρχή της « ανθρωπιάς» θα έπαιζε για να αποτρέψει την πρόκληση περιττών ταλαιπωριών, τραυματισμών και καταστροφών. Με την υπόθεση ότι ο νόμος είναι είτε αβέβαιος είτε αμφίβολος, η ρήτρα Martens είναι αρκετά ενδεικτική ώστε να αποφευχθεί αυτή η ορολογική σύγχυση στην προώθηση της πολιτικής προστασίας και της ανθρώπινης ασφάλειας ως πρωταρχικού στόχου του ΔΑΔ. Έτσι, σε περιπτώσεις αβεβαιότητας και ασάφειας των σχετικών νόμων ή υποθέσεων που δεν καλύπτονται από τις συνθήκες του ΔΑΔ, τα κράτη υποχρεούνται να τηρούν ένα ελάχιστο πρότυπο όπως ορίζεται από την αρχή του «ανθρωπισμού» και της «δημόσιας συνείδησης». Ενώ επί του θέματος, αυτό θα εξακολουθούσε να ισχύει ως βασική αρχή για την προστασία του περιβάλλοντος λόγω της διφορούμενης και ίσως αμφισβητούμενης φύσης της «ευρείας, μακροπρόθεσμης και σοβαρής ζημίας στο φυσικό περιβάλλον».
Επαναλαμβάνει, ωστόσο, ότι η «ευρεία, μακροπρόθεσμη και σοβαρή» ζημιά στο φυσικό περιβάλλον συνιστά σοβαρές παραβιάσεις των νόμων και των εθίμων του πολέμου και, επομένως, μπορεί να θεωρηθεί εγκλήματα πολέμου σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 στοιχείο iv) του Καταστατικού της Ρώμης του 1998. του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ). Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ΔΑΔ είναι ένα σύστημα προστασίας που στοχεύει στην ελαχιστοποίηση της ζημίας και του πόνου κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, η αβέβαιη και σχεδόν αμφισβητούμενη φύση της απαγόρευσης της «ευρείας, μακροπρόθεσμης και σοβαρής» ζημίας στο φυσικό περιβάλλον δεν έχει καμία σχέση με τις έρευνες του ΔΠΔ για δυσανάλογες και σκόπιμες επιθέσεις και εκρήξεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιά στο φυσικό περιβάλλον. περιβάλλον όχι μόνο για δεκαετίες αλλά και για αρκετούς μήνες όσον αφορά την υγεία ή την επιβίωση του παλαιστινιακού πληθυσμού. Είναι σημαντικό για τους σκοπούς μας, η οικοκτονία και η καταστροφή της γεωργικής γης που συνέβησαν «παράπλευρα» είτε μέσω αναλογικών είτε απαραίτητων στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα, θα απαιτούσαν σεβασμό σε ένα ελάχιστο ανθρωπιστικό πρότυπο που θεσπίστηκε από την αρχή της ανθρωπότητας, όπως ανέφερα παραπάνω. Αυτό μας οδηγεί σε αυτό που είναι, κατά την εκτίμησή μου, το κύριο συμπέρασμα ότι η νομικά ανάλογη παράπλευρη αλλά περιττή ζημιά στο φυσικό περιβάλλον που προκαλείται από τη μεγάλης κλίμακας επίθεση του IDF στη Γάζα πρέπει να τηρείται εντός των ορίων της αρχής της ανθρωπότητας.
συμπέρασμα
Δεν αμφισβητείται ότι το ψήφισμα 2728 (2024) του ΣΑΗΕ που απαιτεί άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού και ζητά την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των ομήρων θα πρέπει να θεωρείται μέτρο προοδευτικής ανάπτυξης από τη διεθνή κοινότητα σε μια προσπάθεια να μειωθεί η ζημιά των αμάχων στο Γάζα. Τούτου λεχθέντος, ακόμη και το ψήφισμα του ΣΑΗΕ δεν περιέχει εντολή για τον αυξανόμενο κίνδυνο περιβαλλοντικής ζημίας στη Γάζα. Ωστόσο, τίποτα δεν θα υπονόμευε το γεγονός ότι ακόμη και το ψήφισμα του ΣΑΗΕ δεν έχει σταματήσει τον κύκλο βίας του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων και του φυσικού τους περιβάλλοντος. Ως εκ τούτου, το φυσικό περιβάλλον παραμένει το σιωπηλό θύμα του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα. Αυτό σημαίνει ότι ο ΟΗΕ, γενικά, και το ΔΠΔ ειδικότερα, θα έπρεπε να είχαν κάνει περισσότερα για να μετριάσουν τον ουσιαστικό κίνδυνο κακής μεταχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος, επηρεάζοντας ειδικότερα την οικολογία, την υγεία και την επιβίωση των Παλαιστινίων.
Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Verfassungsblog στη διεύθυνση URL https://verfassungsblog.de/israel-war-gaza-ecocide-environment/ στις Wed, 03 Apr 2024 18:28:56 +0000.