Αποσπασματική και κατακερματισμένη χάραξη πολιτικής κατά τη διάρκεια του Covid-19 υπογράμμισε την ανάγκη για μια παγκόσμια ατζέντα υγείας με επίκεντρο την ισότητα . Αρκετοί μηχανισμοί του διεθνούς δικαίου για την υγεία, όπως ο Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός (ΔΥΚ) και « soft law » πλαισίων , προσπαθήστε να φέρει σε επαφή τους ενδιαφερόμενους φορείς στο τραπέζι, βοήθεια εξασφαλίσει τη διεθνή ανταλλαγή ιατρικών πληροφοριών, και να διευκολυνθεί η δίκαιη κατανομή των οφελών της έρευνας σε ανάπτυξη εμβολίων και θεραπευτικών. Ωστόσο, η εφαρμογή τους κατά τη διάρκεια του COVID-19 δεν οδήγησε σε μια αποτελεσματική παγκόσμια διακυβέρνηση. Οι περισσότερες απαντήσεις επικεντρώθηκαν σε εθνικό επίπεδο , στερούνταν παγκόσμιας δέσμευσης και αλληλεγγύης, απέτυχαν να ειδοποιήσουν τον ΠΟΥ για νέα κρούσματα και δεν συμμορφώθηκαν με τις επαγγελματικές συστάσεις του.
Πολλοί συμφωνούν ότι η λύση πρέπει να είναι πολυεπίπεδη και δομική – αποτέλεσμα της σύνδεσης και της συνεργασίας μεταξύ των συμμετεχόντων. Το πρίσμα του « μοντέλου κοινής ευθύνης » παρέχει μια ενδιαφέρουσα ευκαιρία να εξεταστούν πιθανά παγκόσμια μοντέλα διακυβέρνησης της υγείας για δράσεις έκτακτης ανάγκης. Η εκλεπτυσμένη μου έκδοση του μοντέλου βασίζεται στα προτεινόμενα μοντέλα των Iris Young και Christian Barry και περιλαμβάνει δύο ζεύγη παραμέτρων, που αφορούν και αναθέτουν. Οι εμπλεκόμενες παράμετροι εντοπίζουν τους εμπλεκόμενους φορείς και εξηγούν γιατί τους ανατίθενται ευθύνες. Η εκχώρηση παραμέτρων αφορά το είδος των καθηκόντων που φέρει κάθε ηθοποιό και τον τόπο όπου αναμένεται να αναλάβει δράση.
Οι «εμπλεκόμενες παράμετροι», η λογοδοσία και το όφελος , ανακατευθύνουν την προσοχή εκείνων που βιώνουν αδικία σε εκείνους που συμβάλλουν ή απολαμβάνουν από το status quo. Η παράμετρος λογοδοσίας δείχνει ποιος είναι υπεύθυνος για έναν τομέα στον οποίο απαιτείται διόρθωση και πρόληψη της συνεχιζόμενης διαρθρωτικής αδικίας, αντί να αναζητά παράγοντες που έχουν συμβάλει στη δημιουργία άδικων καταστάσεων μέσα στις ενέργειές τους με σκοπό να κατηγορήσουν για κακόβουλη πρόθεση. Τέτοιοι ηθοποιοί θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να είναι εκείνοι που προάγουν την υγεία του κοινού σε εθνικά και διεθνή πλαίσια και όχι όσοι συνέβαλαν στο ξέσπασμα του COVID-19. Η παράμετρος οφέλους βασίζεται στο άδικο κέρδος ή σχετικό προνόμιο, που μπορούν να αποκομίσουν οι συντελεστές από την κατάσταση. Οι προνομιούχοι ηθοποιοί έχουν περισσότερη δύναμη στη δομή και είναι συνήθως αυτοί που θα έχουν την ικανότητα να αλλάξουν τη δομή υπέρ τους. Είναι συζητήσιμο εάν κάποιος κερδίζει από μια πανδημία, αλλά ορισμένοι παράγοντες είναι πιο προνομιούχοι από άλλους, έχουν καλύτερη πρόσβαση σε εμβόλια, ιατρικό εξοπλισμό ή σχετικές πληροφορίες, επομένως θα πρέπει να διαδραματίσουν τον ουσιαστικό ρόλο.
Οι ελκυστικές παράμετροι επιτρέπουν την κατανομή ευθυνών μεταξύ διαφορετικών τύπων παραγόντων, με ασύμμετρες εξουσίες, πέρα από τις κυβερνήσεις. Ενώ η δέσμευση του ΟΗΕ , του ΠΟΥ ή των κυβερνήσεων είναι προφανής, η παράμετρος λογοδοσίας μπορεί επίσης να προσελκύσει άλλους ενδιαφερόμενους φορείς να καθίσουν στο τραπέζι. Για παράδειγμα, στο εσωτερικό, εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών συστημάτων που είναι υπεύθυνοι για την υγεία των μαθητών, εκπρόσωπος των εργοδοτών που είναι υπεύθυνοι για την υγεία των εργαζομένων ή άτομα των οποίων οι ευθύνες (σε κοινωνική απόσταση, χρήση μάσκας ή εμβολιασμός) απαιτούνται για να ξεπεράσουν την πανδημία.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η παράμετρος του οφέλους θα πρέπει να περιλαμβάνει προνομιούχες και λιγότερο προνομιούχες χώρες για να περιλαμβάνει μια διαφορετική προοπτική σχετικά με τις ανάγκες και τη σκοπιμότητα λύσεων σε διαφορετικά πλαίσια. Το μοντέλο θα μπορούσε να υιοθετηθεί σε διαφορετικά πλαίσια, έκτακτης ανάγκης ή άλλα, για διαφορετικούς στόχους. Δεδομένου ότι είναι μελλοντική, θα μπορούσε να επικεντρωθεί στην επούλωση και την ελαχιστοποίηση των γενικών παγκόσμιων ανισοτήτων στον τομέα της υγείας, πέρα από την πανδημία, ή σε εντεινόμενες ανισότητες λόγω της πανδημίας. Ωστόσο, ρεαλιστικά, οι στόχοι έκτακτης ανάγκης παρέχουν περισσότερα κίνητρα για συνεργασία. Θέματα που δεν είναι μοναδικά για την πανδημία μπορεί να αντιμετωπιστούν σε ξεχωριστή διαδικασία. Η αδυναμία των κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν την πανδημία στα σύνορά τους όχι μόνο θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στην υγεία των πολιτών τους, αλλά θα επηρεάσει αναπόφευκτα και άλλες χώρες, ικανές ή μη. Δεδομένου ότι η πανδημία δεν αναγνωρίζει τα εθνικά σύνορα, η δέσμευση των κυβερνήσεων θα πρέπει να επεκταθεί πέρα από τα εθνικά συμφέροντα. Στις εύπορες χώρες μπορεί να ανατίθενται καθήκοντα προς λιγότερο ικανές χώρες, για παράδειγμα για να τις βοηθήσουν να διαπραγματευτούν με φαρμακευτικά προϊόντα για να πάρουν εμβόλια προτού παράσχουν μια τρίτη ώθηση στους δικούς τους πολίτες. Ομοίως, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι φαρμακευτικές εταιρείες που μπορεί να επωφεληθούν εάν το προϊόν τους χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να δεσμευτούν λόγω του οφέλους τους από το προϊόν τους, για το οποίο είναι υπόλογες και δείχνουν πώς μπορούν να μειώσουν την εξάπλωση του COVID-19. Σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης μπορεί να έχουν διαφορετικό καθήκον για συγκεκριμένους στόχους, όπως να συνεισφέρουν το μερίδιό τους σε ένα εκτενέστερο πλαίσιο διεθνούς βοήθειας, ειδικά όταν είναι απαραίτητη η κοινή δράση. ΜΚΟ ή οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα των ατόμων και να προσπαθήσουν να αυξήσουν την πρόσβαση σε ιατρικούς πόρους και να ελαχιστοποιήσουν τις ανισότητες στην υγεία σε συγκεκριμένες περιοχές σύμφωνα με συγκεκριμένες ανάγκες.
Η "εκχώρηση παραμέτρων", η συνδεσιμότητα και η ικανότητα, αφορούν το περιεχόμενο και το εύρος της αναμενόμενης δράσης, σύμφωνα με τις θέσεις και τις αρχές που έχουν οι φορείς στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Η παράμετρος συνδεσιμότητας εξετάζει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ηθοποιών και τη δέσμευση που συνεπάγονται προς τους συναδέλφους. Η συνδεσιμότητα δεν σημαίνει πώς κάθε ηθοποιός συνδέεται με την αδικία (η σύνδεση με την αδικία είναι ένα προκαταρκτικό κριτήριο εμπλοκής και όχι μια παράμετρος για την ανάθεση ευθυνών). Αντίθετα, δεδομένου ότι κάθε ηθοποιός έχει διαφορετική θέση, δεν συνδέονται όλοι οι ενδιαφερόμενοι με τον στόχο να ελαφρύνουν το βάρος του COVID-19 ή να αντιδράσουν στις κρίσεις της δημόσιας υγείας με τον ίδιο τρόπο. Οι ευθύνες είναι διαφορετικές στη φύση και το εύρος, ανάλογα με τους ρόλους, τις διαφορετικές αξίες των θέσεών τους και συγκεκριμένη αλληλεπίδραση που μπορεί να έχουν με άλλους. Αυτό συνεπάγεται διαφορετικούς τομείς στους οποίους πρέπει να αναληφθεί δράση, ακόμη και από τον ίδιο παράγοντα. Για παράδειγμα, με βάση τη σχέση τους, οι κυβερνήσεις ενδέχεται να έχουν ορισμένα καθήκοντα απέναντι στους πολίτες τους, για παράδειγμα να διαθέτουν και να παρέχουν εμβόλια. Οι κυβερνήσεις ενδέχεται να έχουν διαφορετικά, αν και παράλληλα, καθήκοντα απέναντι στις κυβερνήσεις με μειωμένη ικανότητα, για παράδειγμα ανθρωπιστικές ή πολιτικές δεσμεύσεις. Η παράμετρος χωρητικότητας απαιτεί από όλους τους συμμετέχοντες να αναλάβουν ανεξάρτητη ευθύνη στο πλαίσιο των εξουσιών τους, σύμφωνα με το επίπεδο εξουσιών και επιρροής κάθε παράγοντα. Αυτή η αποτελεσματική και πρακτική παράμετρος μεταφέρει πολλές ευθύνες σε ισχυρότερους, πιο ικανούς φορείς που βρίσκονται καλύτερα θεσμικά και υλικά σε πρακτικές στις οποίες συμμετέχουν. τη συμμόρφωση, παρά την έλλειψη διακυβέρνησης που εγείρει ανησυχίες επιβολής σχετικά με τους μη εκπληρωμένους δασμούς.
Οι διαφορετικοί στόχοι πιθανότατα θα αφορούν διαφορετικό πεδίο δράσης και οι φορείς των καθηκόντων μπορεί να αλλάξουν ανάλογα με συγκεκριμένα πλαίσια, για παράδειγμα, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Στη χάραξη εσωτερικής πολιτικής, η μεγάλη πλειοψηφία της ευθύνης ανήκει στο κράτος και τα θεσμικά του όργανα. Για παράδειγμα, οι εθνικοί πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης και οι επαγγελματίες της δημόσιας υγείας πρέπει να ακουστούν σε επίπεδο χάραξης πολιτικής προκειμένου να διευκρινιστεί η σκοπιμότητα διαφορετικών παρεμβάσεων . Στη διεθνή σφαίρα, ορισμένες από τις ίδιες ευθύνες ενδέχεται να μοιραστούν με διεθνείς οργανισμούς (π.χ. ΠΟΥ) ή με άλλους παγκόσμιους παράγοντες. Ο διεθνής ρόλος των κρατών θα είναι προφανώς διαφορετικός από τον ρόλο τους στην κυριαρχία τους.
Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Verfassungsblog στη διεύθυνση URL https://verfassungsblog.de/a-shared-responsibility-model/ στις Tue, 19 Oct 2021 14:32:00 +0000.