Τι λέει ο γαλλικός Τύπος για τις βίαιες διαδηλώσεις

Τι λέει ο γαλλικός Τύπος για τις βίαιες διαδηλώσεις

Σχολιασμός και ανάλυση εφημερίδων στη Γαλλία, την Αλγερία και το Ιράν σχετικά με τις βίαιες διαδηλώσεις που πυροδοτήθηκαν από τη δολοφονία του 17χρονου Nahel στη Ναντέρ

Είναι η έκτη νύχτα εντάσεων στη Γαλλία από τότε που ξέσπασαν βίαιες διαδηλώσεις όταν ένας αστυνομικός σκότωσε τον 17χρονο Nahel M. επειδή δεν σταμάτησε σε ένα σημείο ελέγχου στη Ναντέρ, ένα δυτικό προάστιο του Παρισιού. Είναι όμως και το πρώτο βράδυ που σημειώνονται λιγότερες στάσεις και ατυχήματα σε σχέση με τις τελευταίες μέρες.

Να τι συνέβη και τι γράφει ο γαλλικός Τύπος (και άλλοι) για αυτά τα γεγονότα.

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ

Το πρωί της 27ης Ιουνίου, σε ένα από τα banlieues της γαλλικής πρωτεύουσας, μια κίτρινη Mercedes σταματά από δύο αστυνομικούς. Στο τιμόνι είναι ένα 17χρονο αγόρι ονόματι Nahel M. που δεν μπορούσε να οδηγήσει το αυτοκίνητο. Οι πράκτορες τον σταματούν και του στοχεύουν με ένα όπλο, το αγόρι που σταμάτησε αρχικά ξαναρχίζει και ο ένας από τους δύο αστυνομικούς πυροβολεί σκοτώνοντας τον νεαρό.

Τότε ο αστυνομικός είχε δηλώσει ότι το αυτοκίνητο επρόκειτο να τον σκάσει, αλλά ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο διέψευσε αυτή την εκδοχή, δείχνοντας ότι δεν υπήρχε πραγματικός λόγος να αισθάνεται κανείς ότι απειλείται. Ως εκ τούτου, ο πράκτορας συνελήφθη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και βρίσκεται υπό κράτηση.

Από το βίντεο, που επαληθεύτηκε μεταξύ άλλων και από το Afp , προκύπτει ότι ο ένας από τους δύο αστυνομικούς λέει στον Nahel: «Θα σου βάλω μια σφαίρα στο κεφάλι».

Η ΕΚΡΗΞΗ ΘΥΜΟΥ ΚΑΙ ΒΙΑΣ

Το επεισόδιο πυροδότησε βίαιες διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη Γαλλία, όπου η αστυνομία αναπτύχθηκε μαζικά και περισσότερα από 3.000 άτομα συνελήφθησαν. Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, ο μέσος όρος ηλικίας των συλληφθέντων είναι τα 17 έτη και το 30% είναι ανήλικοι. Υπήρξαν επίσης τραυματισμοί τόσο των διαδηλωτών όσο και της αστυνομίας και της πυροσβεστικής.

Μια ήδη δραματική κατάσταση επιδεινώθηκε από την επίθεση στον Vincent Jeanbrun, δήμαρχο του L'Haÿ-les-Rose, δήμου στα περίχωρα του Παρισιού, όταν τη νύχτα μεταξύ 1ης και 2ας Ιουλίου ένα φλεγόμενο αυτοκίνητο εκτοξεύτηκε στο σπίτι του, τραυματίζοντας η γυναίκα του και το ένα από τα δύο μικρά παιδιά του.

Εκτός από την έναρξη έρευνας για απόπειρα δολοφονίας, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα συναντήσει αύριο περίπου 220 δημάρχους.

Ο ΓΑΛΛΟΣ ΤΥΠΟΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ Δολοφονία ΝΑΧΕΛ

Στον γαλλικό Τύπο, η Libération , προοδευτική στον προσανατολισμό, αναρωτιέται πώς να βγει από τη βία και πιστεύει ότι το πρόβλημα βρίσκεται κυρίως στη σχέση μεταξύ των νέων και της αστυνομίας. Επίσης για το Mediapart δεν μπορεί να αγνοηθεί πώς σε ορισμένες δύσκολες γειτονιές, όπως το banlieue Aubervilliers, οι νέοι μένουν μόνοι με το θυμό τους.

«Σε αυτή την πόλη του Σεν-Σαιν-Ντενί, η μόνη απάντηση στην εξέγερση ενός μέρους του νεανικού πληθυσμού ήταν τα δακρυγόνα», αναφέρει. «Στην επικράτεια, οι τοπικοί σύμβουλοι έχουν εγκαταλειφθεί και οι σύλλογοι είναι απελπισμένοι. Μετά την εκλογή δημάρχου του UDI το 2020 [η Ένωση Δημοκρατών και Ανεξάρτητων είναι γαλλικό πολιτικό κόμμα με φιλελεύθερο προσανατολισμό, εκδ. ], ο δεσμός μεταξύ της τοπικής διοίκησης και των λαϊκών γειτονιών φαίνεται να έχει χαλάσει».

Η συντηρητική εφημερίδα Le Figaro , η οποία τάσσεται απόλυτα με την αστυνομία ως την τελευταία ελπίδα για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Μάλιστα, από τον θάνατο του Ναχέλ, η δεξιά, και ειδικότερα η ακροδεξιά, αγανακτούν με τα δισεκατομμύρια ευρώ που προορίζονται για εργατικές γειτονιές χωρίς να έχουν καλά αποτελέσματα.

Το Rassemblement National, γράφει η Libération , «βγουρδίζει αυτή τη μελωδία εδώ και χρόνια, αλλά ήταν ο Eric Zemmour [ο ακροδεξιός ξενοφοβικός «πολεμιστής» που συμμετείχε στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, καθώς και ένας πρώην αρθρογράφος της Le Figaro , εκδ . .] Το τραγούδησε την Παρασκευή στο Twitter : «Ξοδέψαμε 40 δισεκατομμύρια ευρώ για να ξαναχτίσουμε αυτές τις γειτονιές με το σχέδιο Borloo, 40 δισεκατομμύρια! Βλέπετε τα αποτελέσματα σήμερα;».

«Ένας δημαγωγικός λόγος», απαντά η Libération , αφού «το εθνικό πρόγραμμα αστικής ανανέωσης (PNRU, 2004-2021), που δημιουργήθηκε με τον νόμο Borloo της 1ης Αυγούστου 2003, δεν κόστισε 40 δις, αλλά 12. Τα δύο τρίτα από αυτά χρηματοδοτήθηκαν από την Action Logement, το μερίδιο της κυβέρνησης».

Ο ΤΥΠΟΣ ΕΚΤΟΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

Αλλά και εκτός Γαλλίας, τα μάτια είναι στραμμένα σε αυτό που συμβαίνει. Στην Αλγερία, τη χώρα καταγωγής του Nahel, η εφημερίδα El Watan επιστρέφει στο θέμα που ήδη αναφέρουν μερικές γαλλικές εφημερίδες για την αδιαθεσία αυτών των νέων ανθρώπων που εξεγέρθηκαν, συχνά προερχόμενοι από οικογένειες μεταναστών και αφημένοι στην τύχη τους: «Υπάρχει ένας αέρας Ο μηδενισμός επιδεινώθηκε σε αυτή τη βία, αν όχι την αυτοκαταστροφή, καθώς οι ταραχοποιοί επιτίθενται στο κοινό καλό του οποίου δεν αισθάνονται πλέον μέρος…».

Και από το Ιράν , οι Tehran Times επικεντρώνονται ιδιαίτερα στα παλιά γαλλικά προβλήματα που σχετίζονται με την αστυνομία και το φυλετικό προφίλ που εφαρμόζεται στις φτωχότερες και πιο πολυεθνικές γειτονιές.

«Εκτός από τον θεσμικό ρατσισμό που είναι κοινός σε πολλές δυτικές αστυνομικές δυνάμεις – αναφέρει το άρθρο –, η γαλλική αστυνομία έχει μια πιο συχνή τάση να καταφεύγει σε βία κατά μειονοτικών ομάδων, κάτι που έχει επανειλημμένα τονιστεί από διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων […] Στη Γαλλία πέρυσι σημειώθηκαν ρεκόρ 13 περιστατικών δολοφονιών εθνικών μειονοτήτων από την αστυνομία, οπότε αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο».

Και δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει με αυτό. Η αποτυχία της ένταξης, η γκετοποίηση και οι επίμονες διακρίσεις θυμίζουν πολλά επεισόδια του παρελθόντος, όπως αυτό των δύο εφήβων αφρικανικής καταγωγής που πέθαναν από ηλεκτροπληξία το 2005 στο Clichy-Sous-Bois, ένα βορειοανατολικό προάστιο του Παρισιού, ενώ φυγαδεύοντας από αστυνομικό έλεγχο, που προκάλεσε παρόμοιες ταραχές και μάλιστα έκανε τον τότε πρόεδρο Ζακ Σιράκ να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τρεις μήνες.

Ως εκ τούτου, οι επόμενες μέρες θα είναι καθοριστικές για να κατανοήσουμε πώς ο Μακρόν θα θέλει να παρέμβει πριν φτάσει στον πάτο, επειδή, όπως είπε το 1995 η L'Odio , η καλτ ταινία για τους παρισινούς banlieues, «το πρόβλημα δεν είναι η πτώση, αλλά η προσγείωση".


Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Start Magazine στη διεύθυνση URL https://www.startmag.it/mondo/cosa-dice-la-stampa-in-francia-delle-proteste-violente/ στις Mon, 03 Jul 2023 11:15:09 +0000.