Οι αμφιβολίες αναλυτών και οικονομικών παραγόντων στη Γερμανία για την πραγματική σκοπιμότητα της συμφωνίας μεταξύ των ηγετών εννέα ευρωπαϊκών χωρών που έχουν υπογράψει συμφωνία για την εκμετάλλευση των δυνατοτήτων των υπεράκτιων αιολικών πάρκων στη Βόρεια Θάλασσα. Η διορατικότητα του Pierluigi Mennitti από το Βερολίνο
Από τη μια οι ανακοινώσεις, πάντα πολύ φιλόδοξες, από την άλλη η πραγματικότητα, που πολλές φορές έρχεται σε αντίθεση με τις διεθνείς πασαρέλες. Και έτσι ενώ στην Οστάνδη του Βελγίου, οι ηγέτες εννέα ευρωπαϊκών χωρών που συνορεύουν με τη Βόρεια Θάλασσα υπογράφουν συμφωνία για την εκμετάλλευση των δυνατοτήτων των υπεράκτιων αιολικών πάρκων στη θαλάσσια περιοχή, δημιουργώντας αυτό που ο Βέλγος πρωθυπουργός Alexander De Croohas οραματίστηκε ως «το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας της Ευρώπης. », ο γερμανικός Τύπος σημειώνει το πλαίσιο για το τι πραγματικά κινείται σε τσιμεντένιο έδαφος.
Το νέο έργο που ξεκίνησε στην Οστάνδη στοχεύει να παράγει με παραγωγή που θα αυξάνει σταδιακά πάνω από 300 γιγαβάτ (GW) ηλεκτρικής ενέργειας ετησίως έως το 2050. Το προβλεπόμενο κόστος άνω των 800 δισεκατομμυρίων ευρώ χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Γερμανία είναι μία από τις εννέα χώρες που συμμετέχουν. Επτά από αυτά είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκτός από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, τη Δανία, την Ιρλανδία και ακριβώς το Βέλγιο, τη χώρα υποδοχής του συνεδρίου), τα άλλα δύο δεν είναι: Μεγάλη Βρετανία, φρέσκια από το Brexit, και η Νορβηγία, ένας από τους μεγάλους παγκόσμιους παίκτες από πλευράς ενέργειας και σήμερα ο σημαντικότερος για την Ευρώπη μετά την έκλειψη του ρωσικού ορίζοντα. Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, παρών στην Οστάνδη εκ μέρους της χώρας του, ήταν όπως πάντα γεμάτος υποσχέσεις.
«Πρέπει να προχωρήσουμε πιο γρήγορα», είπε, αναφερόμενος στους πολλούς οδικούς χάρτες που ανακοινώθηκαν τους τελευταίους μήνες για έργα θαλάσσιων αιολικών πάρκων, συμπεριλαμβανομένης αυτής της Βόρειας Θάλασσας, «δεν μπορούμε να χάνουμε άλλο χρόνο για τον εντοπισμό περιοχών, την έγκριση, την κατασκευή εγκαταστάσεων και δικτύων ". Ο Scholz υπενθύμισε στη συνέχεια ότι πολλοί νόμοι στην ΕΕ και στη Γερμανία έχουν αλλάξει για να ευνοήσουν την επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και υπογράμμισε τη σημασία της παρουσίας βιομηχάνων στη διάσκεψη κορυφής της Οστάνδης, «διότι οι αποφάσεις πρέπει τώρα να λαμβάνονται και στα κεντρικά γραφεία των επιχειρήσεων. Η επέκταση του δικτύου πρέπει να προχωρήσει με την ίδια ταχύτητα με την επέκταση της παραγωγής, πρόσθεσε η καγκελάριος, και «αυτό συμβαίνει γιατί τα βιομηχανικά κέντρα συχνά δεν βρίσκονται στην ακτή».
Ενδείξεις κοινής λογικής, μόνο που δεν τις εξέφρασε κάποιος αναλυτής του ενεργειακού τομέα, αλλά ο άνθρωπος (σχεδόν) μόνος που διοικούσε τη γιγάντια διοικητική μηχανή της ισχυρότερης οικονομίας της περιοχής.
Μέχρι στιγμής, στο μέτωπο της αιολικής ενέργειας, οι μεγάλες, μερικές φορές βομβιστικές υποσχέσεις έχουν ακολουθηθεί από σεμνές πράξεις. «Η επέκταση της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας στη Γερμανία είναι αργή τον τελευταίο καιρό», σχολιάζει η ηλεκτρονική εφημερίδα του Tagesschau, τα νέα του πρώτου γερμανικού δημόσιου καναλιού Ard, και αν πέρυσι η αξία της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας σε εννέα πολιτείες είναι παρόντες στο Η Οστάνδη ήταν περίπου 30 γιγαβάτ, η Γερμανία έχει μέχρι στιγμής περίπου οκτώ γιγαβάτ υπεράκτιας χωρητικότητας.
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία κατατάσσεται δεύτερη στην Ευρώπη, μετά τη Μεγάλη Βρετανία με 14 γιγαβάτ, ενώ η Γαλλία, η Νορβηγία και η Ιρλανδία παράγουν η καθεμία λιγότερο από ένα γιγαβάτ. Θα φαινόταν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, αν δεν ήταν το γεγονός ότι η Γερμανία, μοναδική μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων κρατών, είχε ανακοινώσει με μεγάλη φανφάρα πριν από δώδεκα χρόνια το σχέδιό της για μια αλλαγή ενέργειας εποχής, το Energiewende που οραματίστηκε η Άνγκελα Μέρκελ ως αντίστοιχη. στην έξοδο από την πυρηνική ενέργεια. Ήταν το 2011, μετά το ατύχημα της Φουκουσίμα. Σήμερα η πυρηνική ενέργεια είναι μια κλειστή ιστορία και αυτή των ανεμογεννητριών μια περιπέτεια που μόλις ξεκίνησε.
Πρέπει να ειπωθεί ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να αναλάβει τις καθυστερήσεις που συσσωρεύονται από μια ενεργειακή ανάκαμψη που διαχειρίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα οι κυβερνήσεις Μέρκελ, των οποίων η ασυνέπεια στο συγκεκριμένο επίπεδο εκσυγχρονισμού των υποδομών (είτε πρόκειται για εμπορικές μεταφορές είτε για ενέργεια αλλάζει ελάχιστα) μόνο σήμερα μια ανακάλυψη για όλους. Και είναι επίσης αλήθεια ότι υπό την ώθηση του Υπουργού Πρασίνων Robert Habeck, οι κανονισμοί έχουν αλλάξει (επίσης προς απογοήτευση πολλών περιβαλλοντολόγων) για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για νέα αιολικά πάρκα, τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα.
Αλλά όσον αφορά τον υπολογισμό, τα αποτελέσματα εξακολουθούν να μην ταιριάζουν με τις φιλοδοξίες. «Η σχεδίαση ενός αιολικού πάρκου διαρκεί ήδη τρία έως τέσσερα χρόνια στη στεριά, τα υπεράκτια εργοστάσια χρειάζονται πολύ περισσότερο χρόνο», εξήγησε ο Paul Kühn, ειδικός ενέργειας στο Fraunhofer Institut . Ο τελευταίος νόμος που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση, σχετικά με την αιολική ενέργεια στην ξηρά, εμπλέκει άμεσα την ευθύνη των ομόσπονδων κρατών και επιβάλλει την κατανομή του 2% της επικράτειας σε ανεμογεννήτριες. Επί του παρόντος, μόνο το 0,8% περίπου της ομοσπονδιακής επικράτειας είναι αφιερωμένο στην χερσαία αιολική ενέργεια και το 0,5% χρησιμοποιείται στην πραγματικότητα.
Αυτοί οι αριθμοί κάνουν τους αναλυτές και τους επιχειρηματίες στον τομέα της αιολικής ενέργειας να αμφισβητούν τα νέα έργα που ανακοινώθηκαν στην Οστάνδη. Οι οποίες, εξάλλου, ακολουθούν παρόμοιες προτάσεις που επεξεργάστηκε μια τετράδα χωρών πέρυσι στο Έμπσμπιεργκ της Δανίας. Τέσσερις χώρες είναι επίσης παρόντες στην Οστάνδη: Γερμανία, Δανία, Ολλανδία και Βέλγιο. Και εκεί, στην πόλη όπου εδρεύει ο δανικός κολοσσός αιολικής ενέργειας Vestas, ξεκίνησε ένα σχέδιο τετραπλασιασμού της χωρητικότητας της τρέχουσας υπεράκτιας αιολικής ενέργειας σε οκτώ χρόνια, με στόχο τη συνολική παραγωγή 65 γιγαβάτ. Ένα πρώτο βήμα για να ξεκινήσει στη συνέχεια προς τον πολλαπλασιασμό κατά δέκα στα μέσα του αιώνα: 150 gigavatt το 2050.
Τα έργα στην Οστάνδη είναι επίσης φιλόδοξα. «Πρόκειται για ένα κολοσσιαίο εγχείρημα και ένα αληθινό παράδειγμα της ενεργειακής μετάβασης σε δράση», ανέφεραν οι ηγέτες των εννέα χωρών σε κοινό έγγραφο που δημοσιεύτηκε από το περιοδικό Politico. Αυτό θα απαιτούσε τεράστιες επενδύσεις τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε χρόνια για διαδικασίες έγκρισης, ενώ οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνονται και οι αυταρχικές κυβερνήσεις έχουν τη δύναμη να σβήσουν τα φώτα στα σαλόνια μας και να εμποδίσουν τη βιομηχανική παραγωγή μας», συνεχίζει το έγγραφο.
Θα είναι η κατάλληλη στιγμή; Για να είναι αξιόπιστα, τα σχέδια των πολιτικών πρέπει να στέκονται στα πόδια της βιομηχανίας. Ο Wolfram Axthelm, γενικός διευθυντής της Γερμανικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας, λέει ότι τα επόμενα χρόνια, η αιολική βιομηχανία θα αναζητήσει εργαζομένους σε μεγάλη κλίμακα για την επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Και ότι αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα. «Ο προγραμματισμένος διπλασιασμός της εγκατεστημένης αιολικής ισχύος έως το 2030 δεν θα είναι δυνατός χωρίς αύξηση του προσωπικού», εξηγεί σε συνέντευξή του στο πρακτορείο ειδήσεων dpa, «αυτό δεν σημαίνει ότι θα χρειαστούμε 100 τοις εκατό περισσότερο προσωπικό, αλλά ότι θα υπάρξει είναι αναγκαστικά μια πολύ σημαντική αύξηση, της τάξης πολλών δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων».
Πρόσφατα, μια μελέτη του Κέντρου Ικανότητας για την Ασφάλεια των Ειδικευμένων Εργαζομένων (Kofa) του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου ανέφερε ότι μόνο από την επέκταση της ηλιακής και αιολικής ενέργειας λείπουν 216.000 ειδικευμένοι εργαζόμενοι σε περίπου 190 επαγγέλματα. Η Axthelm, με συγκεκριμένη αναφορά στην αιολική ενέργεια, διευκρινίζει ότι η εικόνα είναι μάλλον περίπλοκη λόγω μιας σειράς συνακόλουθων παραγόντων. Πρώτον, όλες οι εταιρείες αντιμετωπίζουν ελλείψεις ειδικευμένου και ικανού εργατικού δυναμικού σε όλους σχεδόν τους τομείς της γερμανικής βιομηχανίας. Με έναν επακόλουθο, άκρατο εσωτερικό ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών γενικά και του ενεργειακού τομέα ειδικότερα: «Σχεδόν όλοι οι φορείς του κλάδου προσλαμβάνουν νέο προσωπικό αυτή τη στιγμή και κυρίως συνειδητοποιούμε ότι είμαστε σε ανταγωνισμό με άλλους, αυτό πρέπει να κάνουμε μεγαλύτερη προσπάθεια να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι».
Και για την αιολική βιομηχανία, παρεμβαίνει ένας ακόμη επιβαρυντικός παράγοντας: οι εταιρείες «εξακολουθούν να παλεύουν με τις συνέπειες των τεράστιων μειώσεων προσωπικού τα τελευταία χρόνια, συνέπεια της παραπαίουσας επέκτασης της αιολικής ενέργειας». Τώρα αυτή η καθυστέρηση πρέπει να καλυφθεί στο πλαίσιο δύο αδυναμιών: αυτή της έλλειψης γενικού εργατικού δυναμικού και της απαραίτητης αύξησης του προσωπικού που απαιτούν οι νέες στρατηγικές ανάπτυξης της αιολικής ενέργειας.
Εδώ το παρελθόν των ανακοινώσεων χωρίς συγκεκριμένες συνακόλουθες πολιτικές επιστρέφει για να διαφαίνεται στο παρόν και τα έργα που προαναγγέλλονται στην ανώτατη διοίκηση. Αλλά αυτή τη φορά η διοίκηση εμφανίζεται υποχρεωμένη, το σπάσιμο των παλαιών ισορροπιών και δεσμών δεν επιτρέπει συντομεύσεις: δεν υπάρχει πλέον ρωσικό αέριο για να θεραπεύσει τα δεινά μιας ενεργειακής ανάκαμψης για μια δεκαετία μπλοκαρισμένη στα όρια της προπαγάνδας.
«Ο πραγματικός λόγος για τον πυρετό της Βόρειας Θάλασσας είναι ότι σταδιακά γίνεται σαφές πόση ενέργεια θα χρειαστεί η Ευρώπη μια μέρα, με τρόπο φιλικό προς το κλίμα, για να μπορέσει να διατηρήσει την ευημερία και τη βιομηχανία της», σχολίασε το έργο. Frankfurter Allgemeine Zeitung στην Οστάνδη. Άρα και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος να υπολογίσουμε χωρίς τον ξενοδόχο. Επειδή, παρατηρεί και πάλι η γερμανική εφημερίδα, «ο πράσινος σταθμός ηλεκτροπαραγωγής της Βόρειας Θάλασσας δεν επαρκεί καθόλου, άρα ανοδικές διορθώσεις των 800 δισ. ευρώ που έχει υπολογίσει η βιομηχανία αιολικής ενέργειας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μόνο για τις επενδύσεις στη Βόρεια Θάλασσα. και στην ενδοχώρα».
Και καταλήγει: «Πρόκειται για στοιχεία που οι υποστηρικτές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε αυτή τη χώρα δεν αναφέρουν με την ίδια ζέση όπως το κόστος και οι επιδοτήσεις για άλλες πηγές ενέργειας. Η σέσουλα παγωτού που πρέπει να τους κόστισε τη διασκέδαση τους είναι σύντομα τόσο μεγάλη όσο η γη».
Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Start Magazine στη διεύθυνση URL https://www.startmag.it/energia/il-mare-del-nord-diventera-il-principale-hub-di-energia-eolica-al-mondo/ στις Tue, 25 Apr 2023 13:35:47 +0000.