Πραξικόπημα στο Σουδάν, το οποίο, όπως πολλά αφρικανικά κράτη, πληρώνει για τον εξαγριωμένο φυλετισμό

Στις 25 Οκτωβρίου στο Σουδάν, ο στρατός συνέλαβε τον Πρωθυπουργό Abdallah Hamdok και άλλους πολιτικούς εκπροσώπους του Ανώτατου Συμβουλίου, του πολιτικού και στρατιωτικού κυβερνητικού οργάνου που είναι υπεύθυνο για τη δημοκρατική μετάβαση μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα που τον Απρίλιο του 2019 ανέτρεψε τον Πρόεδρο Omar al Bashir. Η ανακοίνωση έγινε από τον στρατηγό Abdel Fattah al Burhan, αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων που εκτελεί τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα βάζει τέλος σε έναν δύσκολο και απίθανο συνασπισμό που, στις δηλώσεις προθέσεων, είχε σκοπό να δώσει επιτέλους μια ευκαιρία για ανάπτυξη, ενότητα και σταθερότητα στη χώρα, μετά από δεκαετίες άγριων εμφυλίων πολέμων, και αντ' αυτού να την αφήσει να βυθιστεί όλο και περισσότερο στην οικονομική και κοινωνική κρίση που την καθιστά μια από τις φτωχότερες και πιο απελπισμένες χώρες του πλανήτη. Πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες αλληλοκατηγορούνται και ο πληθυσμός παίρνει θέση, ολοένα και περισσότερο διχασμένος.

Πριν από το πραξικόπημα, στις 16 Οκτωβρίου, οι δρόμοι της πρωτεύουσας Χαρτούμ γέμισαν με διαδηλωτές που απαιτούν όλη την εξουσία από τον στρατό, κατηγορώντας τους πολιτικούς εκπροσώπους της κυβέρνησης ότι σκέφτονται μόνο «πολυθρόνες», για το πώς να διαιρούν τα γραφεία, πεπεισμένοι ότι μόνο μια στρατιωτική κυβέρνηση μπορεί να θεραπεύσει την οικονομία. Δεν είναι μόνο οι στρατιωτικοί που τους υποκινούν εναντίον πολιτών, αλλά και οι ηγέτες των κομμάτων και των πολιτικών ομάδων που έχουν αποκλειστεί από το Ανώτατο Συμβούλιο και άλλα όργανα που είναι αρμόδια για τη διαδικασία μετάβασης. Αντίθετα, στις 21 Οκτωβρίου, διαδήλωσαν πολίτες που υποστηρίζουν μια κυβέρνηση αποκλειστικά για πολίτες. Κατηγορούν τον στρατό ότι εκμεταλλεύεται τη λαϊκή δυσαρέσκεια για να ανακτήσει τον έλεγχο της χώρας και να εμποδίσει τη δημοκρατική μετάβαση, ακολουθώντας το παράδειγμα αυτού που συνέβη στην Αίγυπτο, όπου το 2013 ο στρατός ανέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα μετά από εβδομάδες λαϊκών διαδηλώσεων.

Τα γεγονότα φαίνεται να αποδεικνύουν ότι ο τελευταίος έχει δίκιο. Το πραξικόπημα έγινε και αυτές τις ώρες ο στρατός καταστέλλει την εξέγερση των πολιτών που βγήκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας και πυροβολούν στο ύψος των ματιών. Όμως ο κατακερματισμός της κοινωνίας, η διχόνοια είναι η πρώτη και κύρια αδυναμία της χώρας και το γεγονός ότι κανείς, ή σχεδόν κανένας, δεν ενδιαφέρεται για το κοινό καλό, στην πραγματικότητα ούτε καν το διανοείται. Στο Σουδάν υπάρχουν από 80 έως 100 πολιτικά κόμματα, που εκφράζουν τόσα συμφέροντα φυλών και εθνοτικών ομάδων. Ο φυλετισμός, που κυριαρχεί στην πολιτική και κοινωνική ζωή όλων των αφρικανικών κρατών, έχει λάβει τις πιο εξοργισμένες μορφές στη χώρα λόγω της συνακόλουθης τριών παραγόντων.

Το πρώτο είναι η συνύπαρξη, πάντα εξαιρετικά προβληματική, νομαδικών εθνοτήτων, αφοσιωμένων στην υπεράνθρωπη κτηνοτροφία, και μόνιμων εθνοτήτων, που ασκούν τη γεωργία. Ο δεύτερος παράγοντας είναι ο θρησκευτικός δεσμός που, στην Αφρική και όχι μόνο, ενισχύει την εθνική ταυτότητα και σχεδόν πάντα επιδεινώνει τις φυλετικές συγκρούσεις: ο σουδανικός πληθυσμός χωρίζεται σε μουσουλμάνους και χριστιανούς. Ο τρίτος παράγοντας είναι η παρουσία τεράστιων φυσικών πόρων – στην περίπτωση του Σουδάν, πετρελαίου – για να οικειοποιηθούν ποιες φυλές και εθνοτικές ομάδες πολεμούν προσπαθώντας να καταλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερες πολιτικές και διοικητικές θέσεις, ιδανικά όλες.

Η μοίρα του Σουδάν ήταν σφραγισμένη. Από τότε που έγινε ανεξάρτητος το 1956, δεν έμεινε ποτέ ήσυχος. Η ενδημική εθνοτική σύγκρουση έχει εκραγεί σε δύο από τους χειρότερους πολέμους μεταξύ των πολλών που έχουν αναστατώσει την αφρικανική ήπειρο και συνεχίζουν να το κάνουν. Η χώρα κυριαρχούνταν πάντα από μια ηγεσία που είναι έκφραση του μουσουλμανικού πληθυσμού που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους ιθαγενείς Αφρικανούς λόγω αραβικής καταγωγής (το αποτέλεσμα του αραβο-ισλαμικού αποικισμού που ξεκίνησε στην Αφρική λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του προφήτη Μωάμεθ, το 632 μ.Χ.). Στην εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα από το 1989, ο Ομάρ αλ Μπασίρ έχει ξεκινήσει ένα σχέδιο αραβοποίησης και εξισλαμισμού της χώρας. Στο ανατολικό Σουδάν, στην περιοχή του Νταρφούρ, για να συμβεί αυτό, αξιοποίησε την ιστορική αντίθεση μεταξύ βοσκών αραβικής καταγωγής και αυτόχθονων αγροτών, οπλίζοντας τους πρώτους εναντίον των δεύτερων. Ο πόλεμος, που διεξήχθη από το 2003 έως το 2009 (αλλά η τελική ειρηνευτική συμφωνία, και ελπίζουμε ότι είναι οριστική, χρονολογείται από τον Αύγουστο του 2020), υπολογίζεται ότι 200 ​​έως 450 χιλιάδες θάνατοι και περίπου 2 εκατομμύρια πρόσφυγες και εκτοπισμένοι . Υπεύθυνος για τις σφαγές και τα ατελείωτα βάσανα που προκλήθηκαν στους αγροτικούς πληθυσμούς, αν και ισλαμικής πίστης, το 2008 ο al Bashir ήταν ο πρώτος αρχηγός κράτους για τον οποίο εκδόθηκε διεθνές ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Κατηγορείται για γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Άλλα, ακόμη πιο πολυάριθμα θύματα της αραβο-ισλαμικής ηγεσίας ήταν οι χριστιανικές εθνότητες, συγκεντρωμένες στις νότιες πολιτείες, διωκόμενες για δεκαετίες, με την πιο αδίστακτη αποφασιστικότητα λόγω της ανακάλυψης μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου στο κεντρικό νότιο Σουδάν ότι το Χαρτούμ δεν ήταν πρόθυμοι να την αφήσουν να τη διοικούν έστω και εν μέρει οι νότιοι ηγεμόνες. Αυτός ο δεύτερος πόλεμος έληξε το 2006, με απολογισμό τρία εκατομμύρια νεκρούς και τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες. Η συνολική ειρηνευτική συμφωνία που επιτεύχθηκε μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων, με τη μεσολάβηση της διεθνούς κοινότητας, προέβλεπε στους πληθυσμούς του νότου να αποφασίσουν με δημοψήφισμα μεταξύ αυτονομίας και ανεξαρτησίας. Κέρδισε την ανεξαρτησία και το 2011 γεννήθηκε το Νότιο Σουδάν. Ό,τι απομένει από το Σουδάν έχασε τα τρία τέταρτα των κοιτασμάτων πετρελαίου που βρίσκονται στο υπέδαφος του νέου κράτους, ένας τεράστιος πλούτος (δύο χρόνια αργότερα, το 2013, οι δύο μεγάλες εθνοτικές ομάδες του Το Νότιο Σουδάν, ο Ντίνκα και ο Νούερ, κήρυξαν πόλεμο ο ένας στον άλλο για να αποκτήσουν τον έλεγχο).

Την επομένη του πραξικοπήματος, ο στρατηγός al-Burhan ανακοίνωσε ότι ένας μακρύς κατάλογος υπουργών είναι ήδη έτοιμος, κάτι που υποδηλώνει ότι είχε προγραμματιστεί εδώ και αρκετό καιρό. Είπε ότι ο στρατός αναγκάστηκε να πάρει την εξουσία για να αποφύγει έναν εμφύλιο πόλεμο, επειδή οι συλληφθέντες πολιτικοί ηγέτες υποκινούσαν τον πληθυσμό σε εξέγερση. Η καταστολή που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Χαρτούμ, όπου χιλιάδες άνθρωποι διαδηλώνουν κατά του πραξικοπήματος, έχει ήδη προκαλέσει τουλάχιστον δέκα θανάτους. Ο στρατός πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι για να συλλάβει αρχηγούς διαμαρτυρίας. Το προσωπικό της κεντρικής τράπεζας προχώρησε σε απεργία και οι γιατροί σε όλη τη χώρα δήλωσαν ότι θα αρνηθούν να ασκηθούν σε στρατιωτικά νοσοκομεία εκτός από καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

The post Πραξικόπημα στο Σουδάν, το οποίο όπως πολλά αφρικανικά κράτη πληρώνει για τον εξοργισμένο φυλετισμό εμφανίστηκε πρώτα στο Atlantico Quotidiano .


Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Atlantico Quotidiano στη διεύθυνση URL http://www.atlanticoquotidiano.it/quotidiano/golpe-in-sudan-che-come-molti-stati-africani-paga-il-tribalismo-esasperato/ στις Thu, 28 Oct 2021 03:43:00 +0000.