Λίγες μέρες μετά την επίθεση στη Βιέννη στις 2 Νοεμβρίου, η αυστριακή κυβέρνηση παρουσίασε τις κατευθυντήριες γραμμές για ένα πακέτο κατά της τρομοκρατίας. Η επίθεση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με τις τρέχουσες νομικές επιλογές για την παρακολούθηση όσων βρίσκονται σε κίνδυνο. Ανεξάρτητα από αυτό, η νομική αυστηρότερη ρύθμιση θα πρέπει να αποφασιστεί με γρήγορο ρυθμό αμαξοστοιχίας (προγραμματίζεται για τον Δεκέμβριο του 2020), ο οποίος καταπατά μαζικά τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες. Αυτά τα σχέδια δεν έχουν καμία σχέση με μια λογική εγκληματική πολιτική που αντιδρά με προσοχή ακόμη και σε τέτοιες στιγμές και δεν επιτρέπει στον εαυτό της να παρασυρθεί από τη λεωφόρο.
Μερικές πτυχές του προαναφερθέντος αντιτρομοκρατικού πακέτου θα συζητηθούν εν συντομία παρακάτω.
Προληπτική κράτηση
Δεν έχει προγραμματιστεί μια κλασική προληπτική κράτηση ή προληπτική κράτηση, η οποία στερεί από τους ανθρώπους την ελευθερία τους χωρίς συγκεκριμένη υποψία για κάποια αιτία. Ωστόσο, επιδιώκεται η ιδέα να επιτρέπεται η προληπτική κράτηση χωρίς χρονικό περιορισμό μέσω ενός προληπτικού μέτρου (μέτρου) εάν υπάρχει αντίστοιχος κίνδυνος, ανεξάρτητα από την κατάλληλη τιμωρία. Προληπτική κράτηση για απεριόριστο χρονικό διάστημα διατίθεται επί του παρόντος μόνο στην Αυστρία στην περίπτωση «ψυχικών ή συναισθηματικών ανωμαλιών υψηλότερου βαθμού» (σύμφωνα με την παλαιά διατύπωση στην Ενότητα 21 του Αυστριακού Φορολογικού Κώδικα). Επομένως, είναι ουσιαστικά θέμα κινδύνου λόγω ψυχικής ασθένειας. Η διάρκεια του μέτρου περιορίζεται σε δύο χρόνια στην περίπτωση παραβιάσεων που απαιτούν απογαλακτισμό (άρθρο 22 του αυστριακού φορολογικού κώδικα) και σε δέκα χρόνια για επικίνδυνα υποτροπιάζοντα (τμήμα 23 του αυστριακού ποινικού κώδικα). Για το τελευταίο, οι προϋποθέσεις είναι επίσης πολύ αυστηρές. Είναι απαραίτητο κάποιος να έχει ήδη καταδικαστεί σε φυλάκιση αρκετές φορές και να έχει επίσης περάσει τουλάχιστον 18 μήνες στη φυλακή αφού φτάσει στα 19 του. Τα αντικειμενικά όρια ορίζονται έτσι στο επίπεδο κινδύνου.
Η τρέχουσα πρόταση για ένα προληπτικό μέτρο κατά (όπως πάντα ορίζεται) «δράστες τρομοκρατικού αδικήματος» αφήνει αυτά τα όρια. Σε περίπτωση αντίστοιχου κινδύνου, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση θέλει να είναι εφικτό ένα μέτρο ασφαλείας για απεριόριστο χρονικό διάστημα μετά την επιβολή ποινής φυλάκισης στην οποία έχει καταδικαστεί ένας δράστης. Αυτό απευθύνεται κυρίως σε παραβάτες που δεν έχουν καταδικαστεί σε μακροχρόνια φυλάκιση. Μπορείτε να το δείτε από το γεγονός ότι το ζήτημα της ανάγκης για ένα τέτοιο μέτρο ασφαλείας προκύπτει μόνο μετά την επιβολή της ποινής φυλάκισης. Παρεμπιπτόντως, τα προληπτικά μέτρα ακολουθούν την έννοια της ασφάλειας ΚΑΙ της θεραπείας (θεραπεία): Ο δράστης πρέπει να επιστρέψει στην κοινωνία (αμέσως) εάν ο υπολειπόμενος κίνδυνος για την ασφάλεια μέσω (πιθανώς υπό όρους) απελευθέρωσης στην ελευθερία φαίνεται να είναι υπεύθυνος. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία λέξη στο αντιτρομοκρατικό πακέτο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σχετικά με τις έννοιες της θεραπείας για «δράστες τρομοκρατικού αδικήματος». Από αυτή την άποψη, τίθεται το ερώτημα εάν τέτοια σχέδια είναι σύμφωνα με το σύνταγμα, καθώς μια τέτοια δυνατότητα ανοίγει επαρκή χώρο για αυθαίρετες παρεμβολές στην ελευθερία των ανθρώπων.
παρακολούθηση
Μια άλλη συνταγματικά προβληματική πτυχή του προτεινόμενου αντιτρομοκρατικού πακέτου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης είναι η παρακολούθηση των καταδικασμένων «δραστών τρομοκρατικών αδικημάτων» μετά την απελευθέρωσή τους. Είναι ήδη δυνατό να εκδοθούν συνοδευτικές οδηγίες σε σχέση με την υπό όρους απελευθέρωση από τη φυλακή («εναπομένουσα αναστολή» · Τμήμα 46 του Αυστριακού Ποινικού Κώδικα) – για παράδειγμα, για την αποφυγή ορισμένων επαφών, τη συμμετοχή σε προγράμματα απο-ριζοσπαστικοποίησης ή την παρακολούθηση από την υπηρεσία δοκιμασίας (βλ. Ενότητες 50 έως 52 ÖStGB). Με αυτήν την έννοια, μια σχετικά σύντομη υπολειπόμενη πρόταση ανταλλάσσεται για πολύ μεγαλύτερη περίοδο δοκιμασίας. Υπάρχει μια «μανσέτα αστραγάλου» στο πλαίσιο της «ηλεκτρονικής παρακολούθησης κατ 'οίκον περιορισμό» ως μέτρο του ποινικού συστήματος ή σε περίπτωση προδικαστικής κράτησης, όπου δεν υπάρχει απλή παρακολούθηση, αλλά ένας συνδυασμός παρακολούθησης και εποπτείας από την υπηρεσία δοκιμασίας (βλ. §§ 156b ff ÖStVG).
Σύμφωνα με το αντιτρομοκρατικό πακέτο που παρουσίασε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ωστόσο, οι «δράστες τρομοκρατικού αδικήματος» θα πρέπει να μπορούν να παρακολουθούνται ηλεκτρονικά χωρίς να συνοδεύεται από εποπτεία. Επιπλέον, θα πρέπει να επιτρέπεται η επιτήρηση ανεξάρτητα από την υπό όρους απελευθέρωση για τους παραβάτες που έχουν ήδη εκτίσει ολόκληρη την ποινή τους. Επιπλέον, ενδέχεται να υπάρχουν περιορισμοί ταξιδιού ή ανάκληση της άδειας οδήγησης. Ο βαθμός στον οποίο τέτοιες παραβιάσεις στην ελευθερία επιτρέπονται καθόλου μετά την εκπλήρωση ολόκληρης της ποινής σύμφωνα με την απαίτηση αντικειμενικότητας είναι συνταγματικά αμφισβητήσιμος, καθώς η απαγόρευση της υπέρβασης πρέπει πάντα να τηρείται. Εάν κάποιος έχει εκτίσει την ποινή του, το πολύ μπορεί να υπάρχουν παραβιάσεις της ελευθερίας που σχετίζεται με το έγκλημα εντός πολύ στενών ορίων. Τα περιγραμμένα σχέδια προφανώς πηγαίνουν πολύ μακριά εδώ.
Το προαναφερθέν αντιτρομοκρατικό πακέτο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Αυστρίας προβλέπει επίσης ότι τα κρατικά και οικονομικά οφέλη αποσύρονται μετά την καταδίκη για τρομοκρατικό αδίκημα. Αυτό πρέπει προφανώς να ισχύει και για τους Αυστριακούς πολίτες. Ανεξάρτητα από το αν αυτό είναι σύμφωνο με την απαίτηση αντικειμενικότητας, τέτοιες ιδέες παραβλέπουν το γεγονός ότι η απόσυρση πόρων επιβίωσης δημιουργεί ένα έδαφος αναπαραγωγής για εξτρεμισμό και περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση. Από την άποψη αυτή, τέτοιες προτάσεις είναι κοντόφθαλμες.
Αδίκημα "Πολιτικό Ισλάμ"
Ως τελική σκέψη, η ιδέα που αναφέρεται στο πακέτο κατά της τρομοκρατίας πρέπει να αντιμετωπιστεί για την εισαγωγή «ποινικών αδικημάτων για την αποτελεσματική καταπολέμηση του πολιτικού εξτρεμισμού με θρησκευτικά κίνητρα (πολιτικό Ισλάμ)». Επιπλέον, προτείνεται ο «πολιτικός εξτρεμισμός με θρησκευτικά κίνητρα» (χωρίς ειδική αναφορά στο Ισλάμ) να αγκιστρωθεί στον ποινικό κώδικα ως ρητή επιδείνωση προκειμένου να επιβληθούν αυστηρότερες κυρώσεις. Αυτό που εννοείται με το «πολιτικό Ισλάμ» φυσικά δεν μπορεί να βρεθεί πουθενά. Επομένως, θα εναπόκειται στους χρήστες του νόμου να δώσουν τον όρο περίγραμμα με πολύ περιθώριο, να αποδεχτούν την εκπλήρωση του αντίστοιχου γεγονότος ή τον δηλωμένο λόγο επιδείνωσης σε μεμονωμένες περιπτώσεις ή όχι.
Αυτό είναι δύσκολο να συμβιβαστεί με την αρχή της βεβαιότητας. Με τον επιβαρυντικό λόγο που αναφέρθηκε, η έλλειψη αντικειμενικότητας καθίσταται επίσης σαφές ότι ο πολιτικός εξτρεμισμός με θρησκευτικά κίνητρα πρέπει να αυξήσει την ποινή, ενώ άλλος πολιτικός εξτρεμισμός δεν το κάνει. Το γεγονός ότι ένα αδίκημα για «ρατσιστικούς, ξενοφοβικούς ή άλλους ιδιαίτερα κατακριτέους λόγους» πρέπει να κριθεί επιβαρυντικό (πρβλ. Άρθρο 33 παράγραφος 1 του αυστριακού ποινικού κώδικα) σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την κριτική του σχεδιαζόμενου νέου επιβαρυντικού λόγου.
Το κράτος δεν πρέπει να αντιδρά σε απόπειρες ανατροπής των θεμελίων μιας δημοκρατίας μέσω συγκλονιστικών και καταδικαστέων εγκλημάτων μειώνοντας τα θεμελιώδη και τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικά, παραβιάζοντας την αρχή της αντικειμενικότητας και υπονομεύοντας έτσι τις συνταγματικές απαιτήσεις για νόμους. Αντίθετα, ακόμη και σε τέτοιες καταστάσεις, μια λογική εγκληματική πολιτική μπορεί να ενισχύσει τη δημοκρατία και τις αξίες της χωρίς συναισθηματικές βιασύνες. Δυστυχώς, το προαναφερθέν αντιτρομοκρατικό πακέτο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Αυστρίας είναι πολύ μακριά από αυτές τις αρχές.
Η ανάρτηση Ένας γρήγορος πυροβολισμός στη δεξιά πλευρά εμφανίστηκε πρώτος στο Verfassungsblog .
Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Verfassungsblog στη διεύθυνση URL https://verfassungsblog.de/ein-schnellschuss-ins-rechte-seitenaus/ στις Thu, 12 Nov 2020 21:01:54 +0000.