Η Χιλή εκλέγει με μεγάλη πλειοψηφία τον πιο αριστερό και νεότερο πρόεδρο στην ιστορία της: τον Μπόριτς. Η μελέτη του Livio Zanotti, συγγραφέα του ildiavolononmuoremai.it
Στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, η Χιλή επιβεβαίωσε χθες τη δημοκρατική της ωριμότητα και απέρριψε αποφασιστικά τη νοσταλγία του Πινοσέτ που αναπάντεχα επανεμφανίστηκε στον πρώτο γύρο. Διαψεύδοντας σχεδόν όλες τις προβλέψεις, νέος αρχηγός κράτους είναι ο αριστερός υποψήφιος Γκάμπριελ Μπόριτς, 35 ετών, ο ηγέτης των φοιτητών που αναδείχθηκε από τις διαδηλώσεις του 2019. Όταν πρώτα νέος και πολύ νέος, μετά εκατομμύρια διαδηλωτές, εργαζόμενοι, νοικοκυρές, δημόσιοι υπάλληλοι, εισέβαλε στις πλατείες διεκδικώντας μεγαλύτερα δικαιώματα, οικονομικές βελτιώσεις και τελικά κατέκτησε τη δημιουργία της Convention Constitucional, η οποία διαμορφώνει τη νέα Cartha Magna για να αντικαταστήσει αυτήν που επέβαλε η στρατιωτική δικτατορία πριν από τριάντα χρόνια.
Ο Μπόριτς συγκέντρωσε 4 εκατομμύρια και 615 χιλιάδες ψήφους, ίσες με το 55,9 τοις εκατό των 8 εκατομμυρίων και 266 χιλιάδων που εκφράστηκαν. έναντι 3 εκατ. 646 χιλιάδων, 44,1 τοις εκατό, του ακροδεξιού υποψηφίου, Χοσέ Καστ, ο οποίος στον πρώτο γύρο το είχε ξεπεράσει κατά 150 χιλιάδες. Για τον Καστ, γιο ενός μετανάστη πρώην αξιωματικού των Ναζί της Βέρμαχτ και αδελφό ενός πρώην υπουργού του Πινοσέτ, του οποίου η δικτατορία ισχυρίζεται ανοιχτά, η πλειοψηφία των υποστηρικτών της δεξιάς συνέκλινε και από αυτό το 13 τοις εκατό που έλαβε ο αδιάφορος Φράνκο Παρίζι, ένα είδος υποψηφίου φάντασμα που είχε κάνει εκστρατεία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου διέφυγε για δικαστικούς λόγους. Δεν ήταν όμως αρκετά για να τον εκλέξουν. Και είναι η πρώτη φορά που ο νικητής του πρώτου γύρου ηττάται στον δεύτερο.
Η σημαντική ανάκαμψη που έγινε στο απόντα εκλογικό σώμα ήταν καθοριστική. Στην προηγούμενη διαβούλευση, στις 21 Νοεμβρίου του περασμένου Νοεμβρίου, είχε συμμετάσχει μόνο το 47 τοις εκατό όσων είχαν δικαίωμα συμμετοχής. Σε λιγότερο από ένα μήνα, η πολύ ισχυρή πόλωση που εναντιώθηκε στους υποψηφίους των δύο ακραίων σημείων του πολιτικού τόξου οδήγησε στο 55,6% των ψήφων στις δημοσκοπήσεις, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των ψηφοφόρων σε πολύ περισσότερα από 8 εκατομμύρια από τα 15. μέλη στους καταλόγους. Και είναι αυτό το ένα εκατομμύριο νέοι ψηφοφόροι που επέτρεψαν στον Μπόριτς να κερδίσει. Πέρα από τη συμφιλίωση της κεντροαριστεράς, στην οποία οι φόβοι -αλλά και μια πραγματική απογοήτευση- που προκάλεσε ο πινοκεκτισμός που αναστήθηκε από τον Καστ, μας έχουν κάνει τουλάχιστον προς το παρόν να ξεχάσουμε διχασμούς και αγανάκτηση.
Ο Γκάμπριελ Μπόριτς, επίσης λόγω των νεανικών του χρόνων, της ευκινησίας με την οποία διατυπώνει τον ριζοσπαστισμό των αρχών του, που έχουν ξεφύγει από κάθε κομματική γραφειοκρατία (ακόμη και αυτή του Κομμουνιστικού Κόμματος, που είναι και ο πρώτος σύμμαχός του), μπόρεσε να καταθέσει το πρόγραμμά του στο βαθμό που είναι απαραίτητο για να εξασφαλίσει την πεπεισμένη και ενεργή υποστήριξη των Σοσιαλιστών και των Χριστιανοδημοκρατών. Δηλαδή για τους δύο πυλώνες του Concertaciòn , που επί χρόνια αποτελούν στόχο της κριτικής του και όλης της εναλλακτικής αριστεράς, με τη σειρά τους από τους κατηγορούμενους για επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό. Το τελευταίο επιβεβαίωσε και πάλι την παραμονή του ψηφοδελτίου ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ρικάρντο Λάγκος, η υψηλότερη έκφραση του τεχνικού μετριοπάθειας της κεντροαριστεράς.
Λόγω του δικού του ιδεολογικού υπόβαθρου -και κάποιοι προσθέτουν στην προσωπική του ιδιοσυγκρασία- ο Καστ δεν έδειξε τόση ταχύτητα ελιγμών. Μεταβαίνοντας από την αρχική του μαχητικότητα στην Πινοσεπτική Ανεξάρτητη Δημοκρατική Ένωση (UDI) στο νέο του Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, ξεθώριασε τον καθολικό φονταμενταλισμό μόνο για να τονίσει τον πιο δαρβινιστικό νεοφιλελευθερισμό. Παραμελώντας την τεράστια και αναμφισβήτητη, αν και μη ισορροπημένη οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη που πέτυχε η Χιλή τα τελευταία 30 χρόνια. Σε σημείο να βλέπουμε στις παθήσεις του έναν κυρίαρχο χώρο καθαρής συγκεντρωτικής και αυταρχικής αποκατάστασης (αν όχι χειρότερη), που δεν μοιράζεται ούτε η πλειονότητα του κόσμου της Confindustria. Σε αντίθεση με τον Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο θαυμάζει, ο Καστ αναγνώρισε αμέσως τον θρίαμβο του αντιπάλου. Ωστόσο, προειδοποίησε ότι η πορεία του προς την εξουσία μόλις ξεκίνησε.
Και μάλιστα, αν και η ήττα που υπέστη είναι καυτή και καίει (ήδη κάποιοι συνεργάτες απομακρύνονται από τις πιο εξοργισμένες δηλώσεις του Καστ), η προεδρία του Γκάμπριελ Μπόριτς κάθε άλλο παρά απλή είναι. Ο απερχόμενος αρχηγός του κράτους, ο συντηρητικός Sebastian Piñera, μόλις που γλίτωσε την παραπομπή λόγω σύγκρουσης συμφερόντων και κατηγορήθηκε για αναποτελεσματικότητα εντός της κυβέρνησής του ακόμη και πριν από το ξέσπασμα του Covid, αφήνει μια οικονομία που παλεύει με την ύφεση και την πανδημία που μόλις μετριάστηκε με την άφιξη του καλοκαίρι. Μια βαριά κληρονομιά που εμποδίζει αμέσως τις εκλογικές υποσχέσεις του νέου Προέδρου σε μια χώρα πρόθυμη για γρήγορες και βαθιές αλλαγές. Στην οποία ο έλεγχος του Κογκρέσου και συνεπώς της νομοθετικής δραστηριότητας θα εξαρτηθεί από την αντιπολίτευση.
Ο Μπόριτς το γνωρίζει καλά αυτό. Ως εκ τούτου, καλεί τον ηττημένο αντίπαλο σε διάλογο και στο πλήθος των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που εισέβαλαν σε ολόκληρο το κέντρο του Σαντιάγο για να το γιορτάσουν με τραγούδια, χορούς και πυροτεχνήματα, ανακοινώνει ότι δεν θα κυβερνήσει στη Moneda αλλά από το δρόμο, σε μόνιμη επικοινωνία με τον κόσμο. Το αφιέρωμα στον μαρτυρικό πρόεδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε είναι μια ευκαιρία να καλέσουμε όλους σε πολιτική συνύπαρξη, σε αμοιβαίο σεβασμό. Ο νεότερος και πιο ψηφισμένος Πρόεδρος στην ιστορία της Χιλής αναμένεται επίσης να αντιμετωπίσει την πιο δύσκολη δοκιμασία: να επιδιορθώσει τις ανισότητες που έχουν αναπτυχθεί μαζί με τη χώρα χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τις ενέργειές της. Η ιδέα να τους εμπλακούν όλοι σε μια μόνιμη κινητοποίηση επέρχεται, αρχής γενομένης από την ήδη συσταθείσα Συντακτική Συνέλευση και στην οποία κυριαρχούν όχι οι εκπρόσωποι του κόμματος αλλά οι ανεξάρτητες προσωπικότητες, μέχρι τους χώρους εργασίας, τα πανεπιστήμια, τον δρόμο.
Αυτή είναι μια αυτόματη μετάφραση μιας ανάρτησης που δημοσιεύτηκε στο Start Magazine στη διεύθυνση URL https://www.startmag.it/mondo/cile-boric-elezioni/ στις Mon, 20 Dec 2021 06:05:15 +0000.